Als drie vrienden een gamemiddag houden, belanden ze opeens in een andere wereld, de wereld waar videogames echt blijken te zijn. Ze blijken "the chosen ones" te zijn, en voortbestemd om de wereld van videogames te redden
"Hè, kom je nou weer koffie halen?"
Luna komt iedere dag in een café, waar ze haar koffie haalt voordat ze naar werk gaat. Altijd komt ze rond dezelfde tijd een blonde jongen tegen. Altijd hebben ze oogcontact, en geven ze elkaar een klein lachje. Is er iets meer dat verschuilt achter de lach, die langzaam een gewoonte begint te worden?