Tutsak

Küf kokusuna artık alışmıştı. İlk zamanlar onun için berbat olan bu koku artık onun için bir şey ifade etmiyordu. Zaten hayatında eskiden olan çoğu şeye artık hiçlik gözlükleriyle bakar olmuştu. Gerçekten ne zaman başlamamıştı her şey? Çoğu insanın hayatı doğduğunu anla başlar ve her şey o anın devamıdır. Onunki annesinin ölümü ile başlamıstı. Annesi öldüğünde 12 yaşındaydı, şimdi 16 altısında. Altı üstü 4 yıl ancak, şimdi hayatının 4 yıl öncesini yaşamamış gibi hissediyordu. Annesinin ölümü onun küçük kalbini paramparça etmişti ancak onu öldüren -ruhen- ondan sonra yaşadıklarıydı. Babası diye bir adam çıkarmışlardı karşısına. İlk gördüğünde dahi ürkmüştü. Karanlık yağmurlu bir havada ellinden tutup götürmüşlerdi babası denilen adamın yanına. Kapı açıldığında karşısında siyah gömlekli, yüzünde yara izli bir adam görmüstü. Onu o eve getiren adam dahi ürkmüştü sanki bu adamdan. Sesi tize yakın bir şekilde
-merhaba, sizinle iki hafta önce konuştuğumuz gibi kızınızı getirdi...