O, hala kucuk bir kiz cocugu idi.Ama cucuklugunden bir tek tebessum nedir bilmiyordu.Acilariyla yasiyordu annesi onu dunyaya getirdiği gun vefat etmisdi.. Ve geriye babasi ve kendisi kalmisdi yalniz ikisi yasiyordu hic kimseleri yokdu babasida simitciydi simit satarak yasiyorlardi .bir gun kar yağdi kiz babasi dedi ki:Gitme cok soğuk babasi ama gitmek zorundaydi cunki zaten simit parasi onlara yetmiyordu...aksam oldu babasi eve geldiğinde cok yorgundu kizi tum geceni babasinin başinda bekledi babasi cok kotu öskürûyordu arisi bir turlu gecmek bilmedi..bundan 2 hafta gecdi babasi hala sağalmak bilmiyordu artik yiyecek bir seyleride kalmamişdi,soguk evde zorla duruyorlardi.Babasi gitdikce daha cok fenalaşiyordu kucuk kiz ne yapacagini bile bilmiyordu ama hep sabr ediyordu...kiz sobayi yakmak icin dişari odun toplamağa cikmişdi.Eve girdiginde :Babacim odun topladim şimdi sobayi yakicam dedi.Kosarak babasinin yanina geldi ama babasi...Azindan kan akarak ölmüşdü..kiz ağlamaya başladiHak Cipta Dilindungi Undang-Undang