Benim aşkım bitmez kim ne derse desin benim aşkım o kadar büyük ki ölmez ölemez Sabah uyandım bugün Aslı ile çıkma yıl dönmümüz çok heyecanlıydım hemen kıyafetlerimi giyinip dışarı aslıyı almaya çıktım koştum koştum koştum... Evlerinin önüne geldiğimde aslının annesi kapının önünde ağlıyordu hemen yanına gidip neden ağladığını sorum kafasını zorla kaldırıp "Aslı kalp krizi geçirip öldü" o an dünya başıma yıkıldı tam da yıl dönümünde 1 GÜN SONRA Aslının mezarına sarılıp ağlıyordum sadece ağlıyordum san ki tüm duygularım bitmiş onların yerini sadece hüsran almıştı o an seni "seni seviyorum"diye bir ses duydum mezardan mezarın üstünden bir gölge çıktı gelip yanıma oturdu elinu elimin üstüne koydu ve "bizim aşkımız ölmez"dedi bu Aslıydı elimden tuttu ve benim evime kadar yürüdü "artık beraber yaşayabiliriz"dedi ondan korkmuyordum çünkü onun aslı olduğuna eminim beraber yatıp beraber kalkıp beraber yiyoruz artık 1 YIL SONRA Bu aralar aslıya bir şeyler olmaya başladı bi garip davra