DELİBAL
  • Reads 37,115
  • Votes 579
  • Parts 11
Sign up to add DELİBAL to your library and receive updates
or
#10anlamlı
Content Guidelines
You may also like
CEHENNEM by tbzelcoskun
26 parts Ongoing
2023- 16 Mart Güven -3 🏅 2022- 20 Mart Aksiyon -1🏅 2022- 21 Mart Dostluk - 1🏅 2022- 21 Mart Dost -1🏅 Hayatının baharında, kader omzuna yüklemişti çilesini. Okuldan eve döndüğü o gün kaderin acımasızlığı vurmuştu darbeyi yüzüne. Darbe vuran sadece kader değildi elbette. İki yıl önce kaybetmişti bircik babasını. Gün geçtikçe onun yalnızlığı ile yaşlanırken, acısı ile yanıp kavruluyordu. Fakat yine de iliklerine kadar hissediyordu hayatın soğuk yüzünü. Umut kuşu çoktan göç etmişti bu diyardan. Yaşama sevinci ise mum ışığı gibi kalmıştı evrenin boşluğunda. Ölüm mü? İşte sadece onu seviyordu genç kız. "Kavuştur" diye yalvarıyordu ölüme . "Ne olur, bu sefer kavuştur ona..." * * * Her yerin zamanla siyahlaştığı ormanda mahsur kalmıştı genç kız. Biraz daha kalsa şüphesiz boğulacaktı düşman ağaçların arasında. Elleriyle yüzünü kapatmış çaresizce döküyordu göz yaşlarını ama sevinçle bekliyordu sonunu. İşittiği cıvıltılar ile başını gökyüzüne kaldırdı. İki beyaz güvercin vardı gökyüzünde. Her kanat çırpıldıkça aydınlanıyordu gökyüzü. Yıllardır beklediği dostları gibi baktı onlara. Ellerini göğe uzatıp tutmaya çalıştı onları. Sonra mı? Sonrası, Adını "Cehennem" koyduğum Damla'nın hayatında... Hikâyeler, karakterler tamamen hâyâl ürünüdür. Çoğaltılması ve kullanılması telif hakkı ihlâline girer. Aksi takdirde hukuki süreç başlatılacaktır.
DİVANE ✔️ by selmakeskin_
58 parts Complete
"Küçük bir kız çocuğu gibisin." Soğuğun içime ilmek ilmek işlemesi gecenin ayazından değildi, onun buz gibi sözlerinden ürpermiştim. Gök yüzünde bizi seyreden yıldızlardan ziyade kendi ışığının aydınlattığı, o zehir karası delici gözlerine yerleşen alaylı parıltı ve söylediği son şeyle çileden çıkmıştım artık. İçimde lavlarını köpürterek sabrımın son demlerinde dolanan volkan patlamaya hazırdı, bu işin başka çaresi yoktu ve inceldiği yerden kopacaktı. Ben onun sayesinde çoktan büyümüştüm fakat o her seferinde inadına yapar gibi çocuk olduğumu savunuyordu. Beni bakışları, tavırları, hareketleri ve kelimeleriyle resmen eziyordu. Kalbimi eziyordu. "Çocuk falan değilim ben!" Diye bağırdım sonunda içimdeki ateşten okyanus çaresizce çırpınan benliğimi cayır cayır yakmaya başlarken. Aynı anda hem üşüyor hemde alev alev yanıyordum. Kendi içimde birçok imkansızı barındırıyordum. Sertçe yutkundum... Sesimi iyice yükselttiğimde tek bir mimiğimi bile kaçırmak istemiyormuş gibi dikkatle beni izlemeye başladı, artık gerçekten dayanamıyordum. "Çocuk değilim anladın mı? Değilim! Sana abi demek zoruma gitmeye başladığında büyüdüm ben!" Diye adeta haykırdım. "Duygularımı gizlemeyi öğrendiğimde büyüdüm! Susmayı öğrendiğimde, sessizce ağlamayı öğrendiğimde büyüdüm! Gözümün önünde başkasına dokunduğunda büyüdüm!" Ona ilk kez utanıp çekinmeden kurduğum bu uzun ve acımı haykıran cümleler tüm nefesimi tüketmişti fakat söyleyecek son bir sözüm daha kalbimin en ücra köşesinden saniyeler sonra çıkagelmişti. "Seni sevdiğim gün büyüdüm ben." Diye fısıldadı güçlükle soğuktan zangır zangır titreyen dudaklarım.
You may also like
Slide 1 of 10
Lafügüzaf  cover
CEHENNEM cover
NE MÜNASEBET - Yarı texting cover
DİVANE ✔️ cover
Takıntı cover
Beyefendi /yarı texting/  ~FİNAL~ cover
İzler Silinmez cover
Dönüm Noktası  cover
EKSTREM cover
BERDEL (+18) cover

Lafügüzaf

17 parts Ongoing

Aşk suçtu. Senin olmayan birisi için beslediğin duygular bir cellat gibi dikilirdi karşına. Sonra kollarına iki asker girerdi, o askerler başını bir kütüğün üstüne bastırırken boynuna inecek baltayı büyük bir sabırla beklerdi insan beklerdi ki, cellat alacak onun kellesini. Ama o balta inmeden önce, dururdu zaman. Sabır kanatırdı insanın her bir zerresini, bir işkenceden farksız akardı saniyeler, bir sudan sessiz, bir dalgadan daha hırçın. Aşk cellatı, ve o balta aşkın ellerinden inerdi insanın boynuna. Sevda cehennemdi, seni sevemeyen birinin aşkı ateşdi. Kendi kalbini yakan, kendi kanını akıtan bir kılıçtı. İnsan nasıl saplardı kendi sırtına bıçağı? İnsan ancak aşık olsa ihanet ederdi kendisine. Aşk ihanetdi, aşk en büyük oyun ve insanın kendine yaptığı ihanetdi. O Yavuz Payidar'dı, kendine en büyük ihaneti yapmış sırtına bir bıçak saplamış, boynunu bir cellatın önüne uzatmıştı. O Payidar'dı, sevdalanmıştı. Ve sevda, onun ihanetiydi.