Savaşın İzleri
  • Reads 253
  • Votes 37
  • Parts 9
  • Reads 253
  • Votes 37
  • Parts 9
Ongoing, First published Jan 10, 2016
Mature
Merhaba ben Vladimir Andreyev II. dünya savaşı sırasında savaşan binlerce askerden biriyim. Doğu cephesinde Nikolay Gordov komutasında Almanya ya karşı savaşmaktaydık.
Komutanımız uzun boylu, sert görünümlü, kısa saçlı ve gür bıyıklı bir insandı. Kolunda diğer savaşlardan birinden kalma bir yara vardı. Diğer askerlerden duydugum kadarıyla 
ona yakın bir yerde el bombası patlamış ve koluna şarapnel parçası isabet etmiş ve bununla ilgili bir madalya aldığını söylıyenlerde var. Tabiki bunlar sadece bir duyum.
Cepheye ilk geldiğimde kan kokusu yüzünden kusmak üzereydim her tarafa saçılmış ceset parçaları miğdemi kaldırmakla kalmıyor psikolojimle oyun oynuyordu. Cesetleri 
düşünmeyi bırakmalıydım yoksa ölümüme neden olabilirdi kendimi savaşa vermeliydim.Hava karanlıktı patlama sesleri ve patlamadan doğan ışıklardan başka birşey gözükmüyordu.
Yerime gitmek için yönlendiğimde gidiceğim siperde bir patlama oldu bir kaç asker parçalara ayrılmıştı kumla karışık havadan vücud parçaları düşüyor adeta kan yağıyordu.
  Bunun üzerine en yakın sipere yöneldim ve kendimi korumaya çalışıyordum sıkıca başımdaki miğferi tutup ölmemek için dua ediyordum. Beni gören komutanım yanıma gelerek; kalkıp
savaşmamı emretti ve omuzumdan tutup beni sipere dayadı gözümü açtım ve gördüğüm manzara karşısında şok olmuştum. Karşıdan binlerce asker ve onlarca tank bize doğru gelıyordu.
Hemen kendime gelmeliydim etrafıma bakarken bir arkadaşımın elinde henüz patlamamış bir el bombası olduğunu gördüm hemen onu alıp pimini çekip bana en yakın tanka fırlatıp 
hızlı bir şekilde sipere geri saklandım patlama sesini duymamla miğferimi tutarak kafamı siperden dışarı çıkarmıştım.
All Rights Reserved
Sign up to add Savaşın İzleri to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
YARALASAR(Kitap Oldu) by Maral_Atmc6
55 parts Ongoing
"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.
Lanetli Aşk by SerifeUzun5
16 parts Ongoing
Abisi'nin evlenmesiyle sonunda istediğini gercekleştirip kendi evine çıkan sibel başına gelecekleri bilseydi abisi'nin evlenmesine rağmen baba parası yemek için çalışmayı bırak ayrı ev bile tutmamasına sevinir miydi? ya "evim evim güzel evim" dediği evin ona yaşatacaklarını bilseydi ne olurdu? artık onun için yapacak birşey yoktu zamanı geriye alamazdı.Zaman onun için ne gösterecekti bilemezdi ama artık geri dönüşü yoktu. .. Kötü kalpli bir kadın yüzünden lanetlenmişti o bedeni oyuncak bir bebekti ruhu ise yıllardır o evdeydi tek kurtuluşu lanetli bir aşktı ama kim onu sevebilirdi ki sevse onun için zorluklara katlanır mıydı? kimse katlanamazdı ona göre ya öyle değilse ya onun için bütün zorluklara katlanan biri varsa olabilir miydi? bütün mutluluğumla evimi temizledikten sonra temizlik malzemelerini koymak için koridorun sağ taraftaki küçük odaya gidiyordum ki bir anda boynumdan tutulup duvara hızla yapıştırılmamla kalbim korkuyla çarpmaya başlamıştım karşımda bir ruh vardı elleri boğazıma sarılı gözleri öyle korkutucu bakıyordu ki boğazım sıkılmasa çoktan cığlığımı basmıştım ben ona korkuyla bakarken o bakışlarımı umursamadan konuşmaya başladı. "o bebekten uzak dur" demişti ne bebeğinden bahsediyordu ben cevap vermek istesem bile elleri boğazımı öyle bir sıkıyordu ki sesim çıkmıyordu o ise bu durumu önemsemeden cümlesini tekrarlayıp ortadan kayboldu "o bebekten uzak dur"
You may also like
Slide 1 of 10
Aşiretmiş ( Gerçek ailem) cover
PROFESYONEL   cover
Mafya'ya Mahkum +18  (BxB) cover
YARALASAR(Kitap Oldu) cover
Asena ✯{gerçek ailem}✯ cover
Köpek cover
MAHKUM cover
TERAZİ  (Tamamlandı) cover
Ateş'in Evi cover
Lanetli Aşk cover

Aşiretmiş ( Gerçek ailem)

34 parts Ongoing

Yıllar önce başlayan bir ayrılık hikayesi. Daha doğduğu gün ölüm emri verilen bir kız. Sırlarla dolu bir hayat. Nefret duyulan bir beden ve sevgiye muhtaç bir kalp. Yıllardır dedeleri tarafından kadınlara karşı bir nefretle büyüyen dört abi ve bir kardeş . Kız çocuklarını bir utanç kaynağı olarak gören bir baba. Yıllardır öldüğünü bildiği kızı için içi yanan bir anne. Ve ailenin değerini bilen masum bir kız. Peki sizce bu sekiz kişi onca engele rağmen aile ola bilecek mi? "Aşiretmiş " sırf kız çocuğu olarak doğduğu için bilinmeyen biri tarafından ölüm emri verilen lakin ağasının emrine rağmen bir masuma kıyamayan bir kahya ile başlayan bir gerçek ailem kurgusudur.