Pomiędzy rzeczywistością...
  • Reads 506
  • Votes 52
  • Parts 7
  • Reads 506
  • Votes 52
  • Parts 7
Ongoing, First published Jan 10, 2016
Magia. To coś o czym marzyło każde dziecko... Po latach jednak każdy zaczyna oswajać się z myślą, że to tylko fikcja... Ale czy aby na pewno? 
Historia opowiada o losach nastoletniego chłopca, który musi zmierzyć się z przeciwnościami losu oraz historią swojej rodziny. Jego życie diametralnie się zmienia, kiedy w szkole spotyka swoją "zaginiona" siostrę. 
Co takiego się zmienia? Z czym musi zmierzyć się Mike? Czy mu się uda?
Jeżeli jesteś ciekawy zapraszam do mojej historii.
All Rights Reserved
Sign up to add Pomiędzy rzeczywistością... to your library and receive updates
or
#109nastolatek
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Mate cover
PÓŁ KRÓLESTWA - MIŁOŚĆ / SMOKI / WAMPIRY cover
Dżin cover
Miecz Głębin cover
Popioły [I tom Smoczych Kronik] cover
Okrutne Istoty || Cruel Creatures cover
Krwawy Książę cover
Dziedzictwo Krwi {Hyunlix} cover
To deny the route cover
Kwiaty na trakcie [fantasy] cover

Mate

42 parts Complete

- Skąd wiesz? - Wykrztusiła wreszcie, po pięciu minutach pustego wgapiania się we mnie. Miała duże orzechowe oczy poplamione jasną zielenią. Były hipnotyzujące. - Ty tego nie czujesz? Mój zapach na ciebie nie działa? Nie masz wrażenia słabości, przekonania, że musisz być przy mnie? Odsunąłem się, uświadamiając sobie, że wciąż zaciskam dłonie na jej kruchych ramionach. Była wychudzona, sweter wisiał na niej jak na wieszaku. Bałem się pofolgować własnym emocjom w obawie, by nie zrobić jej krzywdy - tak nie powinno być. Wilk powinien być silny. - Gdy spotykasz Mate, doskonale zdajesz sobie z tego sprawę. Dziewczyna odsunęła się ode mnie jeszcze o kilka kroków. Ciężko usiadła na kanapie, którą wcześniej to ja miałem nieprzyjemność zajmować i objęła się ramionami. Dlaczego wydawała się przy tym taka załamana? W końcu ku mojemu wielkiemu zdziwieniu parsknęła krótkim, trochę histerycznym śmiechem. Parsknęła śmiechem! - Bardzo ci współczuję - rzuciła. - Ty chyba naprawdę nie wiesz kim jestem.