Kaybetmek icin ne cok uğraş veririz kendimizden bir şeyleri. Uzuluruz mesela, ağlarız, en kotusu de anlamaya çalışırız. Kendimizi eksiltmek uğruna yaptığımız ne büyük yanlış aslında birilerini anlamaya çalışmak. Gidgide eksiliriz anlamaya çalışırken. Çünkü kendimizden veririz. Hep kendimizi irdeler, kendimizi didikler, kendimizi tuketiriz. Halbuki biz degilizdir insanlığa değer vermeyen. Insanı insan görüp yüceltmeyen.. Insanın kendisiymis kendisinine değmeyen. Kendisine önem vermeyen. Korkan, kaçan, konuşmayan, susan, anlatamayan, dinlemeyen, düşünmeyen ve nihayetinde sevmeyen. Bir kalbe sahip olduğunu bilmeyen kendisidir gene insanın. Havasız bırakan,karanlikla avutan, uyutan, unutan, umursamayan, sallayan ve de dağıtan...