BAHTSIZ POSTACI (1)

Yıl 1992 İstanbul bir postacının hikayesi ....
Erhan Göktaş : yaş 24 İzmir doğumlu işi postacı her kese mektup ulaştıran kimini sevindiren kimini ağlatan kimine asker mektubu kimine aşk mektubu ulaştıran adam .
Sevilen sayılan genç bir aşık . Mahalle aşığı .
Her zaman ceketinin sol cebinde sevdiğinin resmi vardı .
Belkide bu resim yağmur gözlü kadından en sonuncu hatıraydı .
Mart ayının rüzgarları Dans ederken saçlarıyla o sokaklarda mektup taşırdı acılarıyla .
Her kese mektup getiren adam her şeyden habersiz işden donerken evine postacı geldi yanına farklı bir postacı bu başkasıydı mektup aldı eline ...
Sevdiğinden bir haber ....
Okudukca satırları yaşlar doldu gözlerine ...
Kayb ederken sevdiğini o çöktü dizlerine ...
Ama erkekler ağlamazki ..
Bir sigara yakar derdini gömer kalbine .
Aradan geçen uzun yıllar postacının gözlerinde hasret .
Hayla o ceketin sol cebinde sevdiğinin resmi vardı .
Yağmur gözlü kadından en sonuncu hatıraydı.
(Yaşanmışlar geçip gider yaşadıklarınsa kalır)