Story cover for With Your Touch(A RaStro FanFic) by KhiimmyMabitasan
With Your Touch(A RaStro FanFic)
  • WpView
    Reads 214
  • WpVote
    Votes 11
  • WpPart
    Parts 2
  • WpView
    Reads 214
  • WpVote
    Votes 11
  • WpPart
    Parts 2
Ongoing, First published Jan 11, 2016
After 3years of waiting, paano kung muli mong makita yung taong akala mo iniwan ka, pinabayaan at pinaglaruan?

Dapat galit ang maramdaman mo hindi ba? Pero paano kung sa kabila ng lahat ng mga nangyari, sa paglipas ng panahon, PAGMAMAHAL parin ang mararamdaman mo?

_
_
_
_
_

I am Glaiza Castro Galura, 27 years old and I am a proud Lipstick Lesbian. Simpleng tao kahit na mataas na antas sa lipunan ang pinanggalingan ng pamilya ko. Nasakin na ang lahat. kaya kong bilhin ang lahat ng gustuhin ko. Pero hindi ko parin makuhang tuluyan na maging masaya. Dahil ung nag-iisang taong makakapagbigay sa akin nun ay iniwan at hinayaan akong maging miserable. Sobrang daming tanung ang nasa isipan ko na hindi ko mahanapan ng kasagutan. 







___



Sana mabasa niyo to mga kapwa ko Rebelde. :)
All Rights Reserved
Sign up to add With Your Touch(A RaStro FanFic) to your library and receive updates
or
#35jathea
Content Guidelines
You may also like
Tears of the Girl Named Sea (COMPLETED) by imunknownperson
32 parts Complete Mature
TEARS OF THE GIRL NAMED SEA "Sigurado kana ba? Wala ng bawian ito anak." Tumango ako pagkatapos ay sinara ang malaking maleta. "Wala po Dad. Salamat sa lahat." "You don't need to say thank you, that's what parents do." Huminga ito ng malalim. "Sandali lang tatawagin ko ang Mommy mo para matulungan ka sa pagiimpake." Dumating ang araw ng pagalis ko, malungkot akong nagpaalam sa magulang ko. Napagdesisyunan kong hindi gamitin ang ebidensiya at hayaan na ang hukuman ang humusga. Hindi na rin ako nakaattend ng huling hearing dahil tumapat ito sa flight ko. ---------- "Ma'am you want coffee?" Napabalik ako sa kasalukuyan ng magtanong ang flight attendant. "No, thank you." Sagot ko. Napasandal ako sa kinauupuan at napakagat sa labi ng maalala ang naging desisyon ko. Pinagisipan ko itong mabuti, inaral ko ang posibleng epekto nang magiging desisyon ko. At dun nga pumasok sa isip ko na itigil ito. Ang dami nang nadamay, nasaktan dahil sa galit ko. Iba talaga kapag galit ka, wala kang makialam kung sino ang matamaan, hindi ko man lang naisip na may pamilya silang walang kinalaman ngunit nasasaktan. Ayoko nang baguhin ang buhay nila dahil sa pagkakamali na matagal na nilang pinagsisihan. Hindi ako Diyos para magpasya sa kaparusahan nila, kung Diyos nga nagpapatawad paano pa kaya ako. Masaya akong nakilala sila, lalo na si Lucas binago niya ang buhay ko. Marami siyang tinuro sakin, siguro kung hindi ko siya nakilala nandun parin ako sa point na hinahanap ang sarili ko. He became my life, my everything. I loved him so f*cking much at umaasa akong magkikita ulit kami pagdating ng panahon. Kung hindi man... mananatili siyang parte ng nakaraan ko na hinding hindi ko makakalimutan. ⚠WARNING: PLAGIARISM IS A CRIME
A Story of A Mud [Completed] by peeredDReamer
11 parts Complete
I was 18 years old when my love for Trisha got deepen. Lahat ng sakit, mula noon ay sinarili ko at hindi ko alam kung ano ang halaga ng iba na kung saan nariyan lang sila. I was 21 years old when I felt so useless. Ngunit sadyang mapaglaro ang mga panahong lumipas, dahil ang pagdaan ng taon ay kay bilis at di mo na lang namalayan, sinapol ka na pala ng kapalaran para baguhin ang dati mong mundo o dati mo lang nilisan na panahon kung saan pabago-bago ka gaya ng putik na kapag nabilad mula sa mainit na araw ay titigas at kapag umulan naman ito'y lalambot at babalik sa pagiging putik na akala mo noon ay isang matigas na bato lang. Ngunit kailangan bang ganon ako lagi, pabago-bago gaya ng isang putik? After so many years had passed when I discovered the letter that she wrote for me. "Lhisitte, sorry, dahil naglihim na naman ako sa'yo...at kahit sabihin ko naman pala sayo...pero sorry pa rin kung hindi ko binalak na sabihin... by the way, masaya pala ako bes na...kahit na iniiwasan mo na ako...Lhisitte, sana patawarin mo na ako oh, at gusto ko lang sabihin...mahal kita bilang kinakapatid ko na. I love you a million times..." I cried and missed her, afterwards, I pushed myself to open my eyes and face the world and overcome the challenges that always have. Now, I've learned of my mistake, kaya hindi ko na pinakawalan ang taong nagmamahal sa akin ng buong tapat. -*-_*_-*- Date Published: May 5, 2019 Copyright©All Rights Reserved
You may also like
Slide 1 of 10
Tears of the Girl Named Sea (COMPLETED) cover
But I Love You (gxg) COMPLETED cover
I'm his slave cover
My Girlfriend Who Time-Travelled (COMPLETED) gxg cover
Liwanag sa Dilim cover
A Story of A Mud [Completed] cover
DUYAN cover
The Forbidden Love  cover
Kung Magkikita Tayong Muli cover
[UNDER REVISION] Sshhh....Let's Make a Secret cover

Tears of the Girl Named Sea (COMPLETED)

32 parts Complete Mature

TEARS OF THE GIRL NAMED SEA "Sigurado kana ba? Wala ng bawian ito anak." Tumango ako pagkatapos ay sinara ang malaking maleta. "Wala po Dad. Salamat sa lahat." "You don't need to say thank you, that's what parents do." Huminga ito ng malalim. "Sandali lang tatawagin ko ang Mommy mo para matulungan ka sa pagiimpake." Dumating ang araw ng pagalis ko, malungkot akong nagpaalam sa magulang ko. Napagdesisyunan kong hindi gamitin ang ebidensiya at hayaan na ang hukuman ang humusga. Hindi na rin ako nakaattend ng huling hearing dahil tumapat ito sa flight ko. ---------- "Ma'am you want coffee?" Napabalik ako sa kasalukuyan ng magtanong ang flight attendant. "No, thank you." Sagot ko. Napasandal ako sa kinauupuan at napakagat sa labi ng maalala ang naging desisyon ko. Pinagisipan ko itong mabuti, inaral ko ang posibleng epekto nang magiging desisyon ko. At dun nga pumasok sa isip ko na itigil ito. Ang dami nang nadamay, nasaktan dahil sa galit ko. Iba talaga kapag galit ka, wala kang makialam kung sino ang matamaan, hindi ko man lang naisip na may pamilya silang walang kinalaman ngunit nasasaktan. Ayoko nang baguhin ang buhay nila dahil sa pagkakamali na matagal na nilang pinagsisihan. Hindi ako Diyos para magpasya sa kaparusahan nila, kung Diyos nga nagpapatawad paano pa kaya ako. Masaya akong nakilala sila, lalo na si Lucas binago niya ang buhay ko. Marami siyang tinuro sakin, siguro kung hindi ko siya nakilala nandun parin ako sa point na hinahanap ang sarili ko. He became my life, my everything. I loved him so f*cking much at umaasa akong magkikita ulit kami pagdating ng panahon. Kung hindi man... mananatili siyang parte ng nakaraan ko na hinding hindi ko makakalimutan. ⚠WARNING: PLAGIARISM IS A CRIME