Siyahımsı
  • LECTURI 342
  • Voturi 45
  • Capitole 5
  • LECTURI 342
  • Voturi 45
  • Capitole 5
În curs de desfăşurare, Prima publicare ian 12, 2016
Kaç!

Gece yarısının karanlığı çökmüş, ağaçlar sanki insan bedeni gibi gözüküyor. Hepsi, uzun ve iri. O kadar uzunlar ki vaktin olsa kafanı kaldırıp baksan gökyüzüne uzanabildiklerini göreceksin. Yağan yağmur yeni durmuş, toprak zemine imzasını atmış, kayıp düşmemek için büyük çaba harcıyorsun.

Nefes nefese kalmışsın, bacakların durmak istediklerini belirtircesine ağrıyor. Diz kapağına saplanan acı ile yere tam basamıyorsun, kayıp düşeceğin sırada tutunacak bir ağaç buluyorsun; düşmekten son anda kurtuluyorsun.

Gittikçe yaklaştığını duyuran, bir çift ayak sesi duyuyorsun. Sanki bir at geliyor peşinden, adım sesleri o kadar yüksek ki dikkatli olursan kolayca anlayabilirsin ne kadar yakınında olduğunu. 

Seni istiyor; büyük bir yanlış yapmışsın, kaçmak zorunda olduğun derecede kızdırmışsın onu.

Bir anda adımların sayısı artıyor. İki çift ayağın sesleri dolu kulağında. Gittikçe artıyorlar, iki, üç, dört. Dört tane oldular. Hepsi de seni öldürmek istiyor. Ne tarafa kaçacağını tam olarak bilemiyorsun, sanki her yerdeler! 

En sonunda diğer diz kapağına da giren keskin acıyla, ayağın kayıyor. Yere düştüğünde aklındaki tek şey kalkman gerektiği. Kalkman gerekiyor çünkü ipin ucundaki sadece hayatın değil, anıların. Ne olacağını biliyorsun, ne yapabildikledini. Onlar asla seni öldürmekle kalmaz. Acından, haykırmandam zevk alırlar. 

Çünkü suçlu sensin. Onlara bunu yaptıran senin sarı saçların, kırışık yüzün ve zayıf vücudun. Sen onlara kendi ölüm emrini veren tanrısın onların gözünde.

•••

29.11.15
Toate drepturile rezervate
Înscrieți-vă pentru a adăuga Siyahımsı la biblioteca dvs. și primiți actualizări
sau
Linii directoare referitoare la conținut
S-ar putea să-ți placă și
KOD ADI: GÜNEŞ  de RapunzelSeviyor
35 de părți În curs de desfăşurare
[|Arkadaşlar kitabı bir yayınevine gönderdim ve geri dönüş bekliyorum. Değerlendirme için de kitabı baştan sona düzenlemeye alacağım. Bölümler gelmeye devam edecek ama net bir tarih vermem şu an mümkün değil. Oy ve yorumlarınızla destek olursanız çok mutlu olurum.|] "Bana ocüymüş gibi bakmayı kes. İnsanım." Derin bir nefes aldıktan sonra dolunaya baktım. Bu gece beni aydınlatmak ona düşmüştü. "Ayrıca göbeğin sana pek yardımcı olmuyor. O ağaç senden birkaç beden daha küçük." Beklediğim gibi birkaç homurtu duyduğumda ağacın arkasına saklanan genç çocuk kendini açık etti. Titreyen bedenini gördüğümde sıkkın bir nefes bıraktım. "Şu gözlerini çek üzerimden velet."dişlerimi sıkarak söylediklerim onu daha da korkutmuş gibi titremesi arttığında kendimden bir kez daha iğrendim. Üzerimde üniformam ile birçok çocuğun hayalini süslerken başka bir çocuğu benliğimle korkutuyordum. "Korkacak bir şey yok. Bir tanıdık." Kaşlarımla arkamdaki mezarı işaret ettiğimde çocuk kalkan kaşları ile bana sanki bir hayaletmişim gibi bakmaya devam etti. "Ne var ulan?! Babamızın mezarına ziyarete geldik işte! Niye mezardaki benmişimde dirilmişim gibi bakıyorsun?" Sağ elinin işaret parmağı titrek bir şekilde havalanıp arkamdaki açık mezarı işaret ettiğinde "Babanın mezarını mı kazdın yani?"diye sordu. Sanki çok normal bir şeymiş gibi sakince omuzlarımı silktim. "Senin mezarını mı kazmalıydım?" "Hayır tabiki de!"diye cırladığında diğer eliyle hızlıca ağzına kapattı. "Abla Allah'ını kitabını seversen senin akşam akşam başka işin yok muydu ya?!" "Niye lan? Bu akşam müsait değil miydi?"
YARALASAR(Kitap Oldu) de Maral_Atmc6
55 de părți În curs de desfăşurare
"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.
S-ar putea să-ți placă și
Slide 1 of 10
MAHKUM cover
KOD ADI: GÜNEŞ  cover
TERAZİ  (Tamamlandı) cover
Asena ✯{gerçek ailem}✯ cover
İtalyan Mafya mı? cover
YARALASAR(Kitap Oldu) cover
ÂFİTAP cover
Aysu(Gerçek ailem) cover
Kayıp Şehir Anka cover
Aşiretmiş ( Gerçek ailem) cover

MAHKUM

31 de părți Complet

Azılı bir suçlu. Masum bir doktor. Ve bu onların aşka düşüş hikâyesi. (01.08.2019)