Yürümeye devam ediyorsun, sonra koşman gerektiğini hissediyorsun. Amansızca koşuyorsun. Hayallerinin peşinden. Sonra anlıyorsun ki, koşmak yeterli değil. Ama durmuyorsun devam ediyorsun. Sonra bakıyorsun ki uçurumun kenarındasın. Ölüm ansızın seni bekliyor. Ben ansızın ölmeyi bekliyorum. Ölüm bana çok yakın. Uçurumdan bacaklarımı sarkıtmış şiir yazıyorum. Son zamanlarım şiirlerimle güzel oluyor. Yazarsın çünkü acı ruhtan parmak uçlarına kadar dalgalar şeklinde inmiştir artık. Ben suçsuzum. Tek suçum yazmak. Şiir yazmak. Şiir yazdıkça ölüyorum.