SEVGİ CİMRİSİ
  • LECTURAS 235
  • Votos 49
  • Partes 2
  • LECTURAS 235
  • Votos 49
  • Partes 2
Continúa, Has publicado ene 15, 2016
Sen yaralıydın, aynı benim gibi ve biz birbirimize iyi gelmeyecektik. O kadar karmaşık ki benim içimde sen senin içinde o onun içinde bir başkası... Her yüzüne baktıgımda ( o yüzün.. Neler anlatıyo Kahrolası güzelliğin. Seni sevdiğim. Beni sevmediğin. Beni sevmiyorken bile çirkinleşmeyen yüzün.)onun için acı cektiğini görüyorum bu beni sevmediğin gerceğinden daha acı.. Nasıl sevip güvendiğini anlattın bana.. Nasıl ağlayarak güldüğünü hatırlayarak unuttuğunu kalarak gittiğini anlattın o kadar çok sevmiştin ama o ne yaptı? Hiç? Ben senin her zerrene muhtaçken o seni nasılda isrâf ediyodu. Yoktu. Ama bunu yapabiliyodu.. Bu zamanda herkesin birilerine sevmesi için yalvardıgı bu zamanda böyle hayatını darma duman edecek kadar sevebilen bu adamı nasıl üzüyolardı.. Yazdıklarını okuyorum seni bu hale kim getirdi diye düşünüp düşman oluyorum hepsine.. Seni en iyi ben anlıyorum cünkü yaşadıklarını bana yaşatıyosun. Fotorafını açtın dün çok güzel gülüyodu... Hayatımı mahfeden biri nasıl oluyoda bu kadar güzel gülebiliyo diye sordun bana... Seninde çok güzel güldüğün fotorafların var sevgi cimrisi; en iyi ben bilirim..
Todos los derechos reservados
Regístrate para añadir SEVGİ CİMRİSİ a tu biblioteca y recibir actualizaciones
O
Pautas de Contenido
Quizás también te guste
Quizás también te guste
Slide 1 of 10
Kayıp Bağlar / Gerçek Ailem  cover
SERT SÜRTÜN (+18)  cover
YABANİ  cover
Ruhuma eş ( Berdel) cover
Sevmiyorum Seni (Tamamlandı) cover
ASYA cover
Akım || tex +18  cover
ARSLAN AĞA cover
Makarna salatası • texting cover
Vişne Mahallesi  cover

Kayıp Bağlar / Gerçek Ailem

18 Partes Continúa

İnsan her yara aldığında daha çabuk iyileşir mi gerçekten? Yoksa o yaralar zamanla sadece daha derine mi işler? Acı, yalnızlık ve bitmek bilmeyen karanlık... Bunlar büyürken bana eşlik eden tek duygulardı. Çocukluğum onların nefretin gölgesinde sessizce kayboldu.Sevilmenin ne olduğunu bilmeden, ağır bir sessizlik içinde geçti. Büyüdüğümde yanımda yalnızca alıştığım o soğuk boşluk vardı. Yaralar birikti, izler derinleşti. Hepsi bir şekilde geçti ya da geçmedi. Şimdi geriye ne kaldı bilmiyorum; sadece bir boşluk, sessiz ve sonu olmayan bir boşluk...