Sen yaralıydın, aynı benim gibi ve biz birbirimize iyi gelmeyecektik. O kadar karmaşık ki benim içimde sen senin içinde o onun içinde bir başkası... Her yüzüne baktıgımda ( o yüzün.. Neler anlatıyo Kahrolası güzelliğin. Seni sevdiğim. Beni sevmediğin. Beni sevmiyorken bile çirkinleşmeyen yüzün.)onun için acı cektiğini görüyorum bu beni sevmediğin gerceğinden daha acı.. Nasıl sevip güvendiğini anlattın bana.. Nasıl ağlayarak güldüğünü hatırlayarak unuttuğunu kalarak gittiğini anlattın o kadar çok sevmiştin ama o ne yaptı? Hiç? Ben senin her zerrene muhtaçken o seni nasılda isrâf ediyodu. Yoktu. Ama bunu yapabiliyodu.. Bu zamanda herkesin birilerine sevmesi için yalvardıgı bu zamanda böyle hayatını darma duman edecek kadar sevebilen bu adamı nasıl üzüyolardı.. Yazdıklarını okuyorum seni bu hale kim getirdi diye düşünüp düşman oluyorum hepsine.. Seni en iyi ben anlıyorum cünkü yaşadıklarını bana yaşatıyosun. Fotorafını açtın dün çok güzel gülüyodu... Hayatımı mahfeden biri nasıl oluyoda bu kadar güzel gülebiliyo diye sordun bana... Seninde çok güzel güldüğün fotorafların var sevgi cimrisi; en iyi ben bilirim..All Rights Reserved