Ιστορία που έγραψα πριν πάνω από 6 χρόνια, δεν την προτείνω, δεν ξέρω γιατί έχει τόσα reads. Neymar P.O.V. ''Γιατι?'' Με ρωτησε χωρις να καταλαβαινω την εκφραση της, η τον τονο της φωνης της, γενικα δεν καταλαβαινα, δεν μπορουσα να καταλαβω τι νιωθει. Για πρωτη φορα δεν μπορουσα, τα ματια της ηταν παντα τοσο εκφραστικα, και τωρα το μονο που εβλεπα μεσα τους ηταν κενο. Απλα κενο. Το απολυτο κενο... ''Δεν θες να το κανεις αυτο αγαπη μου!'' Την παρακαλεσα... ''Γιατι οχι?'' Με ρωτησε χαμογελοντας, κανοντας με να τρομαζω. ''Επειδη... Μ'αγαπας και σ' αγαπω!'' Προσπαθουσα να την κανω να λογικευτει... ''Γιατι το λες αυτο?'' Τα ματια φενονταν μαυρα, πρωτη φορα την εβλεπα ετσι... Με ποναγε η καρδια μου. Και συντομα οχι μονο η καρδια μου, αν δεν λογικευοταν συντομα τουλαχιστον. ''Μην το κανεις αυτο, δεν θες.'' Ειπα καθως την πλησιασα λιγο. ''Κανεις λαθος, το θελω, ειναι το δωρο σου, επειδη σ' αγαπω...'' Και τοτε εγινε αυτο που δεν περιμενα ποτε να γινει... ~Εξι μηνες πριν~ Λοιπον, το ονομα μου ειναι Neymar. Η μητερα μου ειναι Βραζιλιανα ενω ο πατερας μου Ελληνας. Εχω μια μικροτερη αδελφη, οι γονεις μας εχουν χωρισει και μαλον θα φυγουμε με την