Henüz beş yaşındaydım.o zamanlar aşk nedir bilmezdim,çünkü henüz Beşiktaş'ı bilmiyordum.Küçükken babamı Beşiktaş maçını izlerken gördüm.O adamın o tutkayla bağırışları,çığlıkları,goooooool diye haykırışları merak uyandırdı bende.Herşey bir gün babamın elinde Beşiktaş formasıyla gelmesiyle başladı.O zamanlar küçük bedenimin üstüne bürünmüş anlı şanlı siyah beyaz bir formadan başka ne isteyebilirdimki.Babam dediki;
-Nasıl bir Beşiktaşlı olduğumu iyi bilirsin.İçimde ayrı bir sevdası,ayrı bir yeri vardır.Bu başka bir aşk,çünkü Beşiktaş kimseyi terketmez ve sevdası hiç bir zaman geçmez.Beşiktaş aşkı geçse geçse babadan evlada geçer,bunun öteside olamaz...
Babamın bu cümlelerinden çok etkilendim ve o zaman karar verdim ve artık Beşiktaş kullandığım cümlelerde bile büyük harfle başladığım bir takım haline geldi.
Size çok saçma gelebilir farkındayım ama siz nasıl bir kıza veya erkeğe deliler gibi aşık oluyorsunuz,bende öyle aşık oldum.Siz nasıl sevdiğiniz kişinin resmine bakarak uyuyorsunuz,ben Beşiktaş posterlerime bakarak uyuyorum...
Sevgilerr
Bir taraftarın günlüğü vol1
Eğlence amaçlı yazdığım bir Gerçek Ailem kurgusudur.
...
"Baysoy değilim." Dedi. Ardından
"Tekrar et!" Diye bağırdı her zaman ki gibi.
"Baysoy değilim." Dedim sakince, artık alışmıştım.
"Yeniden!" Diye bağırdı bu sefer.
"Ben Baysoy değilim!"
YENİDEN
𝕋𝕖𝕜𝕣𝕒𝕣 𝔼𝕥