Sevgilimi kaybedeli tam 1 sene olmuştu..O'nu kaybettigimden beri karşi cinsimle göz göze bile gelemez olmuştum. Sevgilim 12. Kattan düşerek hayatini kaybetmisti. Bundan 6 sene önce de babamı Kaybetmiştim..Artik hayatim tamamen bitti dediğimde o çıktı karşıma,Antonyo lakaplı Asi Çocuk.O'nu ilk ,arkadaşlarımın ısrarı üzerine hic gitmedigim ve normalde de hiç gitmeyeceğim bir cafede gördüm.1.72 boylarinda esmerdi ve sakalları vardı tıpkı babama benziyordu. Defalarca karşılaşmaya başladık numarasini birakti bana,mesaj attım konuşmaya başladık ne hikmetse abi demeye baslamistim ,bana çok kızmıştı. Her abi deyişimde kızıyordu bana. Bana asla sahip olamayacağını soyledim. Ağır bir tavırla benim isteyipte sahip olamayacağım hiçbirşey yoktur küçük hanim dedi.Günlerce konuştuk. Söyledigimle kaldim ve en son dayanamayip ondan hoslandigimi soyledim 1 sene sonra ilk defa. Yenildim ona. İlk gün bulustuk ve bana sahip oldu. Onun iliskileri hep tek günlükmüş kendimi fahişe gibi hissettim.