Yalnızlığı sevenlerin şiirleri ;
Dök çarpık ruhları yanlış olanları
Sadece bendenizin kalsın benliğiyle.
Dur tufan koparma hemen
Ne eller ne yürek soğuk zincirli
Sadece oda soğuk
Yalnızız tabi
Sadece sen ve ben
Bir de unutmadan ortaya saçılmış
Kirli, paslı davranışlar
Turuncumsu su akıyor
Tasasız umursamaz hangi can damarında bulunacağından habersiz
O gidedursun,biz anlaşalım
Düşüneceğiz ne kadar acı versede benliğe
Bir daha cebimize sokmayacağız paslı işleri
Ne kadar gem vuramasak da iradeye
Sözleşelim yalnızız unutmayacağız
Tutamayacağımız paslı yüreklere sokuşmayacağız
Biz de can bulsa da pas
Söküp atacağız dökeceğiz yörüngenin bize çarptırdığı çarpıkları
Eller yamuk gülümseme yarım Döküntüler, pis tükürükler
Cayma, kandırma döküntü duyguları yıktık.
Yeni bir dünya gizledik
Turuncumsu suyla beslenen sokak çiçeğine
O da baş kaldırdı kire karşı, aslını buldu
Bu kendine dönüştü...