«πάντως αν ήσουν ντετέκτιβ, θα ήσουν πολύ κακός στην δουλειά σου»
Ένα πονηρό χαμόγελο απλώνεται στα χείλη του.
«έτσι λες;»
«ε βέβαια. Αφού σε κατάλαβα με την μία»
Αποκρίνομαι, γέρνοντας ελαφρώς το κεφάλι μου στο πλάι. Δείχνει να διασκεδάζει μαζί μου. Είναι μυστήριο τρένο, αλλά που θα πάει....