Sen benim sakındığımdın. Sen benim olmasından korktuğum işlerdin Sen benim akşam eve geldiğimde kapının önünde ki ayakkabı birikmesiyle , annemi mi kaybettim diyip Binanın kırmızı boyalı duvarlarına başımı yaslayıp saatlerce durduğum histin. Sen benim ilkimdin , iklimimdin. Sen bir binanın ilk anahtarı Yaz güneşinin anlında , inşaat betonlarının arasında nadiren açmış bir çiçek Ayak basılmamış yeşil bir cografyaydın Afrika dahil.. Sen benim ilk ayıbım Yapabileceğim en aptalca kayıp. Ve bir putun toz parçalarıydın. Sen bir kadından ziyade gölün kenarında tahtadan yapılmış manzaralı bir evdin Zulem'a. #TOKAll Rights Reserved
1 part