SIR:84
  • Reads 200
  • Votes 39
  • Parts 3
  • Reads 200
  • Votes 39
  • Parts 3
Ongoing, First published Jan 19, 2016
Mature
Her insanın bir hikayesi vardır. Ve her hikayede hayata dair alınan kararlar vardır. 
 Ama bazen hikayeni sen yazamazsın. Hayat senin kararlarını dinlemez ve kendini karanlıkta bulursun. Gördüğün ilk ışığa doğru koşarsın. Attığın her adım seni aydınlığa yaklaştırır.
 Yada sen öyle sanarsın. 

Dibe batmak; Şuan tam olarak Tomris'in içinde bulunduğu durumdu. Hayatın acımasızlığıyla bir başına kalmıştı.
 Ailesini, mutluluğunu, huzurunu, gücünü, gülüşlerini, hayattaki tüm renklerini kaybetmişti.  Yavaş yavaş tükeniyordu.
  
   Öyle karanlık bir zamanda gelmişti Deniz. Tutunacak dalı, karanlıktaki aydınlığı olmuştu. Onu en dipten çekip çıkartan bu adam Tomris'in yaşama sebebi olmuştu. 

   Bütün bunların yanı sıra karanlıktan gelen çığlıklar vardı. Kimsenin duyamadığı bu çığlıklar sırların sesiydi.  birgün ortaya çıkmak için bekliyorlardı. Çünkü hiçbirşey göründüğü gibi değildi. Hiçbirşey bu kadar masum değildi.

Acının yaşı yoktur. Tıpkı aşk gibi.
Sırrın sesi yoktur. Tıpkı sen gibi.
All Rights Reserved
Sign up to add SIR:84 to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
Hacker by Son_anka
87 parts Complete
"Kahretsin! Bu nasıl bir sistem!?" Sinirle arkama yaslanıp ellerimle yüzümü avuçladım. Saatlerdir sisteme giriş yapmakla uğraşıyordum ama bir türlü giremiyordum. Sistemleri fazla kuvvetliydi. Hemde bir şirkete göre fazlasıyla kuvvetliydi. Bu daha çok şüphelenmeme neden oluyordu. Tam tekrar deneyeceğim sırada telefonum çaldı. Arayan Maske idi. Telefonu hızlıca açtım. "Ne buldun?" Ses değiştirme cihazını kullanıyordu. Bu yüzdende sesi çok cızırtılıydı. "Daha giriş yapamadım." Yürek yedim belki de ama doğruyu söylemiştim. "Şafağa kadar kayda değer bir şey bulamazsan kendine kaçacak delik ara." "Efendim, sistemleri çok güçlü. Normalde bu kadar uzun sürmezdi. Lütfen, biraz daha süre verin." "Sana yeterince süre verdim." "Bir gün daha efendim. Lütfen." Telefondan cızırtılı sesler gelmişti. Sanırım nefes veriyordu. "Yarın şafağa kadar vaktin var." Bir şey dememi beklemeden telefonu suratıma kapatmıştı. Hızla tekrar işe koyuldum. Umarım yarın şafağa kadar kayda değer bir şey bulabilirim... (Bu kitabı okuyan/okuyacak olanlar size başta saçma gelse de sonradan ileriki bölümlerde ne olduğunu, neden olduğunu açıklıyorum! Çok saçma, bu ne ya, ne alaka, tarzında yorumlar yapmadan önce sabırla diğer bölümleri okumanızı rica ediyorum! Arada sırada yine de saçmalıklar olabilir, ki bu çok normal bir sürü kitapta var, onlar içinse şimdiden özür dilerim!) * 17/02/2023 Notu: Kitap düzenlenmiştir! *
YARALASAR(Kitap Oldu) by Maral_Atmc6
55 parts Ongoing
"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.
You may also like
Slide 1 of 10
HAYATTA KALMA SANATI cover
Hacker cover
PROFESYONEL   cover
Köpek cover
YARALASAR(Kitap Oldu) cover
Kelebeğin Ömrü Kısalıyor (Düzenlenecek) cover
Aşiretmiş ( Gerçek ailem) cover
TERAZİ  (Tamamlandı) cover
Mafya'ya Mahkum +18  (BxB) cover
MAHKUM cover

HAYATTA KALMA SANATI

54 parts Ongoing

Huzurla yaşadığın evinde yalnız mısın gerçekten? Hiç tanımadığın ve sokakta gördüğünde yüzünü çevirdiğin biri ile paylaşmak ister misin? Peki ya onu sevmeye ne dersin? Bu, evsizlerin değil, bunu sanata dönüştüren köstebeklerin hikayesi... ❥ h.k. gümüş