"Gerek yok." Diye söylendim.
Alparslan kısaca koluma bakıp, " Sen bilirsin ama dikkat et iti kopuğu çoktur buraların." Dedi ve arkasını dönüp gitti. İnsan yalandan biraz daha ısrar eder. Onun gittiği yönün tam tersi gitmeye başladım. Ne var yani benimle de insan gibi konuşsa. Yolun nereye gittiğine bakmadan öylece yürüyüp söylenmeye devam ettim.
Kafamı kaldırıp etrafa baktığımda ise nerede olduğum hakkında bir fikrim yoktu.