Patron, her kes onu bu isimle tanırdı, Patron.. Namı diğer Patron, beni ailemden almıştı, kafesimden çıkmayı başarmıştım ama, yeni kafesime girmiştim. Yeni ve eskisini özleten kafes, o acımasızdı, o gaddardı ve hiç bir şey umurunda olmazdı...

ASEL BALIM AKKAYA Gerçek Ailesinin onu bulduğunu öğrenmişti. Onların var olduğunu öğrenmişti ama bunca senedir nerelerdi. Asel 5 yaşında kaçırılmış sonra da yetimhanede evlat edilmişti. Şimdi de Gerçek Ailesinin yaşadığını öğrenmişti. Ama bu pek umrunda değildi çünkü çok şükür Allah ona bir aile vermişti canından çok sevdiği Ailesini . AKKAYA AİLESİNİ

Tarih boyunca sadece birkaç kez cesaret edilen ve eşine az rastlanan, insanlık dışı bir yöntemle yapılan dil yoksunluğu deneylerine bundan yirmi iki yıl önce de teşebbüs edilmişti. Çok büyük bir prodüksiyonla, tüm dünya devletlerinden alınan izinle gizli bir proje başlatılmıştı: Dil yoksunluğu deneyleri. Diğer bir adıyla, yasak deneyler. *BU HİKAYEDE GEÇEN OLAYLAR, KİŞİLER VE KURUMLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEKLİKLE HİÇBİR BAĞLANTISI BULUNMAYIP BÜTÜNÜYLE KURGUDAN İBARETTİR.*

Yakın gelecekte öngörülebilen teknolojilerin peşine düşen ülkeler, bir güç yarışına girer. Ülkelerin tehlike getiren icatları, dünyaya sunulması konusunda yöneticileri düşündürür. Yapay zekâ ve biyolojik silah üretiminde ilerleyen bir hükümet dünyayı yönetmek ister. Hırsın ve kibrin getirdiği aç gözlülük yüzünden nükleer savaş dünyayı karanlığına alırken aynı zamanda totaliter bir düzen dayatılmaya başlar. Hayatta kalma mücadelesi ve yönetimin katı kuralları arasında sıkışıp kalan insanlığı zor günler bekleyecektir. Yönetime karşı çıkan bir grup insanın başında olan Hesna Kaner'in ayrıca bir savaşı daha vardır. Dinini yaşamaya izin vermeyen hükümet karşısında verdiği kayıplar onu her gün ölüme daha da yaklaştırır. İyileşmesi beklenmeyen bu dünya için yaşayacağı her şey bir ders niteliği taşıyacaktır.

Alev adli psikologluk yapıyordu ve insanların dertlerini dinliyordu fakat kimse onun sorunlarını dinlemiyordu ve 22 yaşında kadar Alev her şeyi içinde yaşadı... Taki Alev bir mahkum olna Arlazla tanışana kadar. Arlaz artık Alev için Alevin çölünde açan bir çicekti.

Yıl 2225. 51. Bölge'de gerçekleştirilen nükleer silah denemeleri ters tepmiş, hem Dünya'ya hem de Ay'a kıyamet getirmişti. Ay ikiye bölünmüş, Dünya'da ise insanlık neredeyse tamamen yok olmuştu. Armageddon'dan sağ kurtulan küçük bir insan topluluğu, yeryüzünü terk ederek yeraltında koloniler kurmuş ve hayatta kalmanın yeni yollarını bulmuştu. Geçen iki yüzyılda insanoğlu çok değişmişti. Olimpos Dağı adı verilen bu kolonide, şefin oğlu Daeron, annesinin katili olan paralı asker Hood'un peşindeydi. Hood, sadece bir katil değildi; kızıl sise hükmeden, kulak ve dil koleksiyonu yapan, kırmızı pelerinli bir süvariydi... Daeron, onu yakalamak için babasına yemin etmişti. Fakat tıpkı yeryüzünde olduğu gibi, yeraltında da işler her zaman planlandığı gibi gitmezdi. Daeron, babasının katı kurallarına ve koloninin geleneklerine boyun eğmeyi reddediyor, evliliğini ertelemeye çalışıyordu. Ancak babası her şeyin farkındaydı. Daeron'un ise bir planı vardı: Kaçacaktı.

ZORLA EVLİLİK VARDIR, ONA GÖRE OKUYUN. Umursamaz tavrı beni sinirlendirmişti, babamın götünden resmen ter akıyordu. Kapıyı kapattı ve stresle bana baktı, bende ona baktım. "Bu adamla seni evlendirmek zorundayım Yağmur, bu adama karşı çok dikkatli olacaksın duydun mu beni?" Dedi, şaşkınca ona baktım, ilk defa beni düşündüğüne dair bir konuşma yapmıştı. Ama bu beni zorla evlendirdiği anlamını değiştirmezdi. Yinede uzatmamak adına, "tamam" diyerek içeriye geçtim, adamın ismi neydi acaba? Neyse, adamın yanına mecburen oturdum ve bacak bacak üstüne atarak elimle oynamaya başladım, adam benden tarafa bakmazken yutkundum. Sakin olmam gereki- "Evet kızım nasılsın? Maşallah pekte güzelsin." Diyen amcanın sesiyle daha bir gerginleştim. "İyi... iyiyim amca." Dedim, acaba amca demese miydim? Amca ise bana gülerek baktı. "Bana Arda baba diyebilirsin." Dedi, baba demek doğru gelmiyordu. "Peki," dedim sadece, Arda amca ile babam konuşurken bende anneme bakıyordum, o bile stres içinde yanımdaki adama bakıyordu. Adını sorsam bana söyler miydi ki? "Şey... adını öğrenebilir miyim?" Dedim yanımdaki adama mırıldanarak, adam yaslandığı yerden bana baktı. "Kerem."

Ben Ay'dım. O ise Güneş. O istediği gibi parlayabiliyordu. Ama benim parlayabilmek için ona ihtiyacım vardı. Unuttuğun bir şey var. Ay olmadan Güneş geceleri parlayamaz. Birbirlerini tamamlıyorlar. Aynı beyin ve vücut gibi. Ay olmadan Güneş olmaz. Güneş olmadan Ay olmaz. Özgür olmadan Deniz, Deniz olmadan Özgür olmaz. Ama unutma. Korkak olmadan cesur içindeki gücü fark edemez.

25 yaşında olan genç kadın geleceğine mi bakmalı yoksa geçmişine mi sıkışıp kalmalı... peki bu genç kızın yaşadıkları bir yalan çıkarsa veya Küçük bir çocuk iken ailesinden kopartıldıysa...l bir taraftan evlat acısı yaşayan anne, baba Bir taraftan kardeş acısı yaşayan abiler... daha ikizini tanımayan çocuk... daha ablasını tanımayan ve onu hep merak eden küçük kardeş...

2020 yılında Dünya'nın manyetik kutupları ortadan kalktı ve insanlık kozmik radyasyon tarafından neredeyse yok edildi. Yüz yıl içinde canlılar mutasyona uğrayıp birbirlerini yutmaya başlarken, sayıları onbinlerce olan geri kalan insanlar, insan yapımı üslerinde acı bir şekilde mücadele ediyordu. Mutasyona uğramış ksenojeniklerin yuvası olan Abyss'te, duyarlı küçük bir mantar. Ölen insan An Ze'nin kanı ve etinden beslendiği için sadece benzer bir insan formuna sahip olmakla kalmadı, aynı zamanda benzer bir isme de sahip oldu: An Zhe. An Zhe insan üssüne gitmeye kararlı, insanlar tarafından toplanan sporunu aramak için. Ancak oraya vardığında, insan olmayan doğasını, sorumluluğu kendisi gibi ksenojenikleri araştırmak ve ortadan kaldırmak olan Yargıçlardan saklamaya çalışırken, her yerde bulunan keşfedilme ve kesin ölüm riskiyle karşı karşıya kalır. Ve tüm Yargıçlar arasında Albay Lu Feng en anlayışlı ve acımasız olanıdır; birinin yabancı kökenli olduğunu tespit ettiği anda o kişiyi anında idam eder. Ancak An Zhe'nin mutasyonu Lu Feng'in gözleri tarafından fark edilmiyor.