Gizem/Gerilim #1 Bazen bir bütünü görebilmek için parçaları birleştirmek gerekir. Ve şimdi ben; elime aldığım her parça beni derinden kessede, bütüne yaklaştıkça gerçekler beni yaralasada yılmadan özenle koruduğum parçaları birleştireceğim. Bütünümün en büyük parçasına hala sahip değilim. Eğer bir gün, "ben kimim?" sorusuna verecek bir cevabım olursa işte o zaman bütünümün en büyük parçasına sahip olacağım. Şimdi elimde olanlar koca bir hiçlik.Adamın kolladığı, kadının özenle bozduğu koca bir hiçlik. #3(16.11.16) #2(31.12.16) #1(15.01.17) Kapak Tasarım: Meral Karduz (@merology)

2022 WATTYS KAZANANI Lale lise son sınıfa geçtiğinde düşünmesi gereken tek şey üniversite sınavı değildi. Uğraşması gereken, yeni bir cici annesi ve ellisinden sonra aşık gezen bir babası vardı. Ailenin akıllı uslu kızı olmaktan, her şeyi öylece kabul etmekten sıkılan Lale bir plan yaptı. Böylece babası eski sorumlu haline dönecek, cici annesine katlanmak zorunda kalmayacaktı. Bunun için de, "Leo'nun Günlükleri"isimli yasak bir kitaptan ilham alabilirdi. Sorunlu ve psikopat bir lise öğrencisinin gerçek hayatının anlatıldığı hikayenin Leo'su olduğunu iddia eden bir çılgın ona mesaj atana kadar her şey yolundaydı. Lale bir yandan Leo'nun gizemini çözmeye çalışırken, bir yandan da yolunun kesiştiği genç adamlarda fark etmeden Leo'yu arayacaktı. Peki Leo gerçekten bir psikopatsa, ona aşık olması çılgınca mı olurdu? Leo: Okulun asisi olman için sana üç tavsiye: 1. O kitabı her yerde okuma, okul ispiyoncu kaynıyor. 2. Saçını örmekten vazgeç. Bence at kuyruğu (böyle mi deniyor) sana gayet uygun. 3. Bu kadar güzel gülümseme. Çok sevimli görünüyorsun. Lale: Sen kimsin? Leo: İsmimden çıkaramadın mı? Okuduğun kitaptaki Leo'yum işte. Sana okulu yakmadan önce izlemen gereken yolu anlatacağım.

Odanın zemininde uyanık kalırsın Kapının altından gölgeler görüyorsun Kafanda dönüp duran aynı his Babacığın tekrar şehirden ayrılırken Ve tekrar ve tekrar..

❝𝖹𝖺𝗆𝖺𝗇 𝖻𝖺𝗓𝖾𝗇 𝗄𝖺𝗍𝗂𝗅𝖽𝗂𝗋, 𝗒𝖺𝗌̧𝖺𝗇𝗆ı𝗌̧𝗅ı𝗄𝗅𝖺𝗋ı𝗇ı 𝗈̈𝗅𝖽𝗎̈𝗋𝗎̈𝗋.❞ ********** O geceyi hatırlıyor musun? Gece süsü meleğini gördüğüm geceyi. Ben hatırlıyorum, onu ilk gördüğüm anı. O çok görmüş beni, yüzümü ezbere biliyor. Hatıralarımda var olmayan adam beni tanıyor. Hakkımda çok şey biliyor, herkesten çok. Yalnızken çok yorgun düşmüş, Yüzündeki ifadenin sebebi buymuş. ***********

Buraya bak cılız okur. Senin geçirdiğin tüm o uykusuz geceler gibi yüzyıllar geçiren Carryhall Lisesi öğrencilerine bak. Bak ve elindeki loş telefon ışığıyla korunmaya çalıştığın gecelerin bu muhteşem yaratığını gör. Bana bak. Ben insan hayatlarını yazdım ve mürekkep olarak kan kullandım. Bana bak ve geceleri güvende olduğuna dair tüm ümitlerini kes! "Zehir vücudumda yayılırken, okulun ilk günü Leia'nın bana '' Senin başlayacağın okulda hayaletler gezip öğrencileri öldürüyormuş. Ya sana bir şey olursa?'' dediği an aklıma geldi. Artık hayaletlere inanıyordum..."

[04.04.2017 Gizem/Gerilim #3] Üniversiteyi yurt dışında okumak için Kore'den ayrılıp California'ya gelen Jeon Jungkook, kimsenin dilinden düşmeyen Frank's House'a taşınır. İnsanların onu hayalet dedikodularıyla uyarmasına kulak asmaz, eve taşınmakta kesin kararlıdır. Başta her şey sıradandır, ta ki o sesi duyana kadar. "Ona yaklaşma. Ona dokunma. Canını seviyorsan, defol git buradan." →Tüm hakları halımın altında saklıdır. ~✘~ Tür: gerilim, macera, romantizm, olağanüstü

On altı yaşındaki Reena zamanda donduruldu. Yıllar sonra gözlerini yeni bir dünyaya açtı. Ait olduğu medeniyet yok olmuş ve geriye yalnızca bir ülke kalmıştı; Ocria. Reena, geçmişinin sır perdesi aralamaya çalıştıkça kendisini daha büyük bir çıkmazda buldu. Neden bu yeni ülkede kimse sorularını cevaplamaya yanaşmıyordu? Hükümet doğru mu söylüyordu? Gerçekten Ocria'nın dışında hayat yok muydu, yoksa bu, onları içerde tutmak için uydurulan bir yalandan mı ibaretti? Ocria'daki dengesizlikler kısa sürede Reena'nın gözüne çarpmaya başladı. Kendisi gibi sorgulayan insanları bulması zor olmayacaktı. Gençler başlarına geleceklerden habersizdi. Peki sonunda Ocria'dan çıkmanın bir yolunu bulabilecekler miydi?

Arca kişisi sizi engelledi Bilinmeyen:Nasıl?engelledin mi beni? İletilmedi Bilinmeyen:Beni nasıl engellersin?! İletilmedi Bilinmeyen: İletilmedine sokuyum! İletilmedi Bilinmeyen: Görüşücez güzelim. :)' İletilmedi

WATTYS 2018 KAZANANI! (KAHRAMANLAR KATEGORİSİ) Hreak ayağa aheste bir şekilde kalktıktan sonra kenarda yayılmış geniş postları eğilerek aldı. Geniş bir divanın üzerine düzgünce serdi. "Kyron demek," dedi yastıkları ustalıkla düzeltirken. "Genç çocuk ile genç kız. İkiniz de çocuksunuz ama sen daha fazla çocuksun." Alina bunu hakaret olarak mı algılasa bilemedi. Dizlerini göğsünde birleştirdi. "Seni çok seviyor ancak hata yapıyor." "Efendim?" "Sevmek bir hatadır. Sevginin bedeli benim için karanlık oldu," diye mırıldandı Hreak. Alina'nın omuzlarından tutup onu kaldırdı, birkaç ufak dokunuşla yatak biçimine getirdiği divana oturtturdu onu. "Şimdi uyu. Kyron yarın sabah seni bulacak."

"Eksiklerimiz kusurlarımız değildir." Ailem beni hep bunu söyleyerek büyütmüştü. Eksikleri olan insanları dışlamamayı, onları sevmeyi öğretmişlerdi. Ama neden bahsettikleri şey kendi başlarına gelince bana sahip çıkmamışlardı, yük olarak görmüşlerdi. Benim güzel bir hayatım vardı. Sevecen bir ailem vardı. Beni çok seven bir nişanlım. Gerçekleştireceğim hayallerim... Sonra bir gün bir kaza geçirdim. İlk başta seslerim, sonra nişanlım, sonra ailem sırayla terk etti. En sonunda kazaya sebep olan kişi ile kaldım. Sonra kalbim "Artık konuşma sırası bende" dediğinde bende sesizce onu dinlemeye başladım.