Onlar... Birlikteyken yanlızlar
Onlar... Yaşıyorken ölüler
Onlar... Nefes yerine acı çekiyorlar içine
Kan yerine ölüm dolanıyor damarlarında
Onlar... Onlar bir çift siyah
Kendi karanlığında boğulan.
--
"Bir şey soracağım."
"Sor."
"Yıldızlar uzakta mıdır? Yüksekte mi?"
"Yıldızlar mı?"
"Yıldızlar."
"Yıldızlar, ulaşılmazdırlar... Yıldızlar, kutsaldırlar... Yıldızlar, yüksektedirler İmge. Uzak olan bişeye koşarsan son gücüle, yetişirsin. Uzak olan bişeye umut edersen bütün kalbinle, yetişirsin. Ama yıldızlar öyle yüksektedirlerdi ki, herşeye göz koyan insanoğlu bile elini sürememiştir onlara."
"Sen gibi, elini uzatsan dokunabilirmiş gibi."
---
Alışılmışın dışında bir dram öyküsü yazmak için başladım kendi kendime bu yola. Tek başıma yürümekten korkarım birazcık. Yanımda olur musun?
Hedefleri için gözünü karartmış olan Alin, bir yıl daha sınava çalışma kararı alır. Her şeyi bir kenara bırakmış, yalnızca derslerine odaklanmışken, kütüphanede tanıştığı bir adamla sınırlarını koruyacak mı yoksa yıkacak mıydı?
•
Arkamı döndüm ve apartmanın girişine doğru ilerledim. Kapıyı açmak için bir hamle yapacakken sesini duydum. "Alin!"
Omzumun üzerinde ona baktım. Dudaklarındaki o güzel kıvrılma görülmeye değerdi. "Sevgilim veya bir flörtüm olursa, bu yalnızca sen olursun."