Her gün yaptığım gibi kumsala gittim. Burayı seviyordum çünkü kimse yoktu ve sessizdi. Orası benim için ayrı bir yerdi, özeldi. O deniz kokusunu içime çekmek, o muhteşem havayı solumak... Sanki benim için yaratılmış bir yerdi. Aslında orası bir yandan da kaçış ve nefes alma yerimdi. Her gün buraya gelip denize şişe bırakırdım. Bir gün yolladığım şişelerdeki yazıları rüyalarımda gördüğüm kişi okuyacaktı ve beni buradan kurtaracaktı. Ben ona deniz diyordum çünkü deniz kadar uçsuz bucaksız ve hayata tutunmayı seven, mavi bir insan olmasını ümit ediyordum. Ben kim miyim? Bunu okudukça öğreneceksiniz.