Ev'deydim. Burada kimse anne yada babasını tanımazdı. Hatta çoğu kişinin nereden geldiği bile belli değildi. Her sabah erkenden uyanılır, para kazanabilmek için her türlü işe başvurulurdu. Burası ülkenin unutulmuş yeriydi ve burada asla iyi olamazdın. İyi olmayı denemek, intihar etmekti. Burada, soyulup tecavüz edildikten sonra iç organlarının satılması bile ciddi bir ihtimaldi. Ve ben, burada büyüyen 12 yaşında bir gençtim. Ben Ümit'tim. Adıma inat yaşarmışcasına yaşayan, Ev'in bir üyesi.All Rights Reserved
1 part