Tesero

Ufaktan bi gülümseme düşmüştü ölü beyazı tenime belki benim çaresizce çırpınışlarıma aldırmayıp bedenimde ahlaksız düşünceler planlayan bi adamın kollarına iten bir babam vardı.Ama beni kendinden bile koruyan teninin katıksız kokusu cappucinoyu andıran sadrazamları bile önünde eğilten güzellikteki o varlık babamın yokluğunun aksine hiç olmadığı kadar ensemdeydi.Belki uçurumdan çıplak kayalıklara atlamak kadar tehlikeliydi ama sonrasında yumuşacık melek kanatlayla mükafatlandırılmıştım ve bu bi zamanlar bedenimde ahlaksız düşünceler kurup beni ölümle pençeleştiren eli kanlı fakat kan kırmızısı dudaklarını alnıma basan katilden başkası değildi.
-Bana o şekilde bakmaya devam edersen seni mutfak tezgahına dayarım Tesero ve emin ol tezgaha çaprtığım sırtından çok daha fazla yerinde sızı hissedersin.