Erkeğin Gözyaşları

Hayata, her yaşımda anladım hazır olmam gerektiğini.Gidişine hazır değildim.Gitmezsin diye. Gidenleri unuttum.Gittin. Güvenim kalmadı aslında.Ne en güzel manzaralara ne de sabaha.Korkar insan öyle sebepsizce.Korkar işte.Verdiğin sözlere,hekimlere,ellinin ve kollarının sardığı bu bedenin inancı kalmadı.Aşka ve sıradakiler.Hiç sıradakileren gelişine izin vermedim.Kör ettim onlara,yolunu gözleyen gözlerimi.İhanet etmedim yanlızlığıma edemedim.Sen yokken en çok o sahip çıktı korsan gözyaşlarına.O şahit oldu ağlarken en derin iç çekişlerime,yokluğun. Sen yaşadığını bile bilmeden nasıl yaşadın bu kadar.Gerçi ben sende dün ne yemek yediğini hatırlamaya çalışanlar kadar bile hatırlanmadım.Aklına gelmedim hiç.Oysa gittiğin günden beri geleceğin günü gelmeyeceğini bile bile bekledim,Aklına hiç gelmezken.Kokun hâlâ aynı bende,sen kaçıncı baharına ezberletiyorsun o güzel kokunu ,benim ciğerlerim saçın kokulu yastığa razıyken. O kelimelerim. Sen gibi değil ihanet kokuyor bana,yabancı gelen o kelim