Ben bütün yaşamım boyunca bir tek şeyden çok emin yaşadım,o da her acının geçtiğiydi. Belki belleğimizde kayboluyorlar, belki de acı ve hüzün barındırdığı için unutmaya zorluyoruz kendimizi ama ne olursa olsun geçiyor. Tabiki her yara iz bırakır, zaten bizim yara açıldıktan sonra bu izi istemiyorum deme şansımız kalmaz. Burdanda keşkeler doğar ya. Keşke şöyle demeseydim, keşke şunu yapmasaydım, keşke onunla tanışmasaydım fakat iş işten geçmiş oluyor tabi. O izi ömrünün sonuna kadar taşıyor ruhumuz. Benim hikayemde de yaralar var, keşkeler, pişmanlıklar, umutsuzluklar ve hikayem daha bitmedi. Bakalım ruhum daha kaç tane izi taşıyabilecek...
~~~~
Gözlerini kapatmanı istiyorum senden ve sonra da nefesini tutmanı. Tekrar nefes almak istediğin zamana kadar düşünecek zamanın var. Nefes alma ihtiyacı hissettiğin an gözlerini aç ve bana seçimini söyle.
Şimdi kapat gözlerini sevgilim ve nefesini tut...
Yıllar önce evlat edinilmiş ve bunu çok sonradan öğrenen edebiyat öğretmeni Ekin Susmaz. Kimsesiz olduğunu düşündüğü bir şehit çocuğun koruyucu annesi olur. Evine aldığı çocuğun 6.yaş gününde birden babası çıkagelir...