ÖNSEZİ #2: ALBATROS

"Beni özgür bırakan sendin, Duru.
Kanatlandığım için beni suçlayamazsın."

Albatros kafesin dışındaki özgürlüğü yeniden tattı.
Acıları peşine takarak, kanatlarını kanlı günlere doğru açtı.

Ama zihnine çöken karanlık pusun altında hiç kimsenin göremediği, siyah gözlerine bakıp da kimsenin ayırt edemediği bir farklılık vardı onda...

İşte tam olarak bunu fark edecek bir kurban arıyordu kendine...

Çoktan bulmuştu da!