'' Çok gülüyorsun bu aralar .'' diyorlar... '' Saklayacak çok acım var.'' diyemiyorum. En çok acıtan da ne biliyor musunuz? Siz onların bütün hatalarını affedebiliyor iken onlar sizi en küçük sorunda bırakıp gitmesi. Benim tek iki yüzlülüğüm içim acıyor iken güler yüzlü olmamdı. Ben Çocuklar Gibi Sevdim, Ama Devler Kadar Acı Çektim.. Galiba dünyanın en acı şeylerinden biri kendinizi çok özel hissettiren insanlar için aslında çok sıradan ve gelip geçici biri olduğunuzu fark etmek. Gözlerinizi kapattığınızda sadece karanlığı görürsünüz. Ya da belki sadece hayallerinizi. Peki acılarınızı orada görüyorsanız? Kalbinizin sizi bırakmasına izin verip onu ateşe atıyorsanız? Ateş çiçekleri sizi uyarıyor ama siz hala buzlaşmış bir kalbe göç ediyorsanız? İzin verin kalbiniz değil ateş çiçekleri ve hisleriniz sizi uyarsın! Ya da sonuna kadar savaşıp buzdan kalbe ve kara bulutlara kalbiniz sizi götürsün... Seçimini doğru yapabilecek mi Alev? Kağan'ın buzdan kalbine girebilecek mi? Yada bu boyut onların birlikte olmasını uygun görecek mi?