The Untitled Love
  • Reads 35
  • Votes 3
  • Parts 3
  • Reads 35
  • Votes 3
  • Parts 3
Ongoing, First published Jan 26, 2016
PROLOGUE

" Basta kasama mo ako , magiging Masaya ka! Aalagaan kita ,patatawanin kita kapag malungkot ka, at mamahalin kita hanggang sa huli kong hininga. " sambit ni Zeji habang yakap yakap ako.

Hindi siya talaga pumapalya na pakiligin ako araw-araw.

Kaya mas lalo kopa siyang minamahal. At never akong magsasawa.

"You know what Zeji. you always make me feel perfect."

 "Do you want to know why? " tanung ko sa kanya habang hawak ko ang kamay nya.

"Bakit?"

 At dahan-dahan kong inilapat ang mga kamay nya sa dibdib ko!

" Because you're here."  tugon ko sa kanya.


At muli, niyakap niya ako ng mahigpit. Sobrang higpit.

"I love you Ayah. " bulong nya.

" I love you too Zeji. "


inspired: PERFECT TWO by Auburn
Authors note// I hope you'll like it .. Thanks for Reading
All Rights Reserved
Sign up to add The Untitled Love to your library and receive updates
or
#599soulmate
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.