- Gizemli Okyanus-
  • Reads 462
  • Votes 124
  • Parts 5
  • Reads 462
  • Votes 124
  • Parts 5
Ongoing, First published Jan 27, 2016
Mature
Adımlarıyla yürüyen emin bir kadın çok sıkılmıştı .  

Düşündü Şaşkın şekilde, bekledi bir kaç  saniye.

Koştu koştu gökyüzüne  baktı.  Gözleri doldu hiç sakin değildi .
Denize koştu , denizde bir deniz kızı gibi yüzdü mutlu oldu. 
Gecenin sonunda  kaybolmuştu , arkadaşları Elizabeth  , Alex   ve Alice  Beatrice 'i   aradı .    Bulamadılar ...
Elizabeth  okyanustaki bulduğu kitabı arkadaşlarından gizli okumaya başlıyordu  .
İlk cümlede bile  genç kadın Beatrice ' in  ölüm gününü anlatıyordu ama ölüm nedeni yazmıyordu. Diğer sayfalar  boş olduğu  için kitabı  kapattı. 
Kitabın üstünde  "GİZEMLİ OKYANUS"  yazıyordu . 

Acaba Beatrice  yaşıyor muydu?
All Rights Reserved
Sign up to add - Gizemli Okyanus- to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
KOD ADI: GÜNEŞ  by RapunzelSeviyor
35 parts Ongoing
[|Arkadaşlar kitabı bir yayınevine gönderdim ve geri dönüş bekliyorum. Değerlendirme için de kitabı baştan sona düzenlemeye alacağım. Bölümler gelmeye devam edecek ama net bir tarih vermem şu an mümkün değil. Oy ve yorumlarınızla destek olursanız çok mutlu olurum.|] "Bana ocüymüş gibi bakmayı kes. İnsanım." Derin bir nefes aldıktan sonra dolunaya baktım. Bu gece beni aydınlatmak ona düşmüştü. "Ayrıca göbeğin sana pek yardımcı olmuyor. O ağaç senden birkaç beden daha küçük." Beklediğim gibi birkaç homurtu duyduğumda ağacın arkasına saklanan genç çocuk kendini açık etti. Titreyen bedenini gördüğümde sıkkın bir nefes bıraktım. "Şu gözlerini çek üzerimden velet."dişlerimi sıkarak söylediklerim onu daha da korkutmuş gibi titremesi arttığında kendimden bir kez daha iğrendim. Üzerimde üniformam ile birçok çocuğun hayalini süslerken başka bir çocuğu benliğimle korkutuyordum. "Korkacak bir şey yok. Bir tanıdık." Kaşlarımla arkamdaki mezarı işaret ettiğimde çocuk kalkan kaşları ile bana sanki bir hayaletmişim gibi bakmaya devam etti. "Ne var ulan?! Babamızın mezarına ziyarete geldik işte! Niye mezardaki benmişimde dirilmişim gibi bakıyorsun?" Sağ elinin işaret parmağı titrek bir şekilde havalanıp arkamdaki açık mezarı işaret ettiğinde "Babanın mezarını mı kazdın yani?"diye sordu. Sanki çok normal bir şeymiş gibi sakince omuzlarımı silktim. "Senin mezarını mı kazmalıydım?" "Hayır tabiki de!"diye cırladığında diğer eliyle hızlıca ağzına kapattı. "Abla Allah'ını kitabını seversen senin akşam akşam başka işin yok muydu ya?!" "Niye lan? Bu akşam müsait değil miydi?"
You may also like
Slide 1 of 10
KOD ADI: GÜNEŞ  cover
CANLANAN KUKLA (TAMAMLANDI) cover
MAVİNİN YEŞİLE SEVDASI cover
Kayıp Şehir Anka cover
MAHKUM cover
Sahtekar  cover
Aysu(Gerçek ailem) cover
Aşiretmiş ( Gerçek ailem) cover
TERAZİ  (Tamamlandı) cover
ÂFİTAP cover

KOD ADI: GÜNEŞ

35 parts Ongoing

[|Arkadaşlar kitabı bir yayınevine gönderdim ve geri dönüş bekliyorum. Değerlendirme için de kitabı baştan sona düzenlemeye alacağım. Bölümler gelmeye devam edecek ama net bir tarih vermem şu an mümkün değil. Oy ve yorumlarınızla destek olursanız çok mutlu olurum.|] "Bana ocüymüş gibi bakmayı kes. İnsanım." Derin bir nefes aldıktan sonra dolunaya baktım. Bu gece beni aydınlatmak ona düşmüştü. "Ayrıca göbeğin sana pek yardımcı olmuyor. O ağaç senden birkaç beden daha küçük." Beklediğim gibi birkaç homurtu duyduğumda ağacın arkasına saklanan genç çocuk kendini açık etti. Titreyen bedenini gördüğümde sıkkın bir nefes bıraktım. "Şu gözlerini çek üzerimden velet."dişlerimi sıkarak söylediklerim onu daha da korkutmuş gibi titremesi arttığında kendimden bir kez daha iğrendim. Üzerimde üniformam ile birçok çocuğun hayalini süslerken başka bir çocuğu benliğimle korkutuyordum. "Korkacak bir şey yok. Bir tanıdık." Kaşlarımla arkamdaki mezarı işaret ettiğimde çocuk kalkan kaşları ile bana sanki bir hayaletmişim gibi bakmaya devam etti. "Ne var ulan?! Babamızın mezarına ziyarete geldik işte! Niye mezardaki benmişimde dirilmişim gibi bakıyorsun?" Sağ elinin işaret parmağı titrek bir şekilde havalanıp arkamdaki açık mezarı işaret ettiğinde "Babanın mezarını mı kazdın yani?"diye sordu. Sanki çok normal bir şeymiş gibi sakince omuzlarımı silktim. "Senin mezarını mı kazmalıydım?" "Hayır tabiki de!"diye cırladığında diğer eliyle hızlıca ağzına kapattı. "Abla Allah'ını kitabını seversen senin akşam akşam başka işin yok muydu ya?!" "Niye lan? Bu akşam müsait değil miydi?"