Kalbimde ruhumda farkında. Her şeye rağmen hikayem bitmemişti aslında. Gözlerimi kapayıp bu kez titrek olmamasına özen göstererek nefes aldım. Yaşadıklarım sadece bir kabustu. Bende bu kabustan kurtulmayı azda olsa başarmıştım aslında. Geriye sadece kovaladığım ve kaçmasını istediğim zamanı salıp akışına bırakmak kaldı. ''Gözlerimde sönen pırıltı yine ışıldar mıydı hayata? Son nefesimi verir miydim huzurla? Yolumu çizer miydim kararlılıkla? Yaşamak bir seçenek miydi hala?''