Sonbaharın sonlarıydı. İstanbul'da,yürüyerek yavaş yavaş işyerine gittim. Hastanede kuzenim Feyza ile karşılaştım. Bu duruma ikimizde çok mutlu olduk. Ama Feyza'da bir değişiklik vardı. Yüzü hep gülerdi ama bu sefer yüzü asıktı. Ben, Feyza noluyor. Feyza, Hiçbir şey olmuyor. Diye cevapladı. Bende araştırmaya başladım. Bütün arkadaşlarına sordum. Hiç kimse bir şey bilmiyordu.All Rights Reserved