Gece doğan kadının, çiçek ölen adama aşkı. Çiçek açıp, gece koktu onlar bu satırlarda. Papatyalar, karanfiller, laleler ve zambaklar aktı gözlerinden ağlarken; yıldızlar, gezegenler ve ay'a davet çıkarttı kahkahaları güldüklerinde. Toprağa bıraktıkları tohumlar ümitlerini; yazın budanan dallar hayal kırıklıklarını temsil etti. Şimdi ise buradalar. Seninle olmak için. Onlar bu masalın sonunu biliyor ve anlatmak için geliyorlar. Asıl soru şu; masalın sonuna kadar 'sen' bize eşlik edecek misin?