
Evet, tam karşımdaydı şuan. Tesadüf mü? Ya kader? İlk ve tek hoşlandığım kişi karşımdaydı. Ve ben yerimden bile kıpırdayamıyordum. Tanıyamamış olmalı beni ki boş bakıyordu gözlerime. Sanki biraz daha baksa hatırlayabilecekmiş gibi gözlerini kısıyor. Olmaz, yok yok olmaz hatırlayamaz. Sonuçta yıllar sonra karşılaşmıştık. YILLAR SONRA... "Hatırlanmaz değil, ilkler UNUTULMAZ!"All Rights Reserved