Bad Boy Styles - Ezgiş - Wattpad

Bad Boy Styles

iamdirectionerwriter

Reads 123,595
Votes 3,519
Parts 24

Reads 123,595
Votes 3,519
Parts 24

iamdirectionerwriter

bad boy direction harry kola one styles

Ayakta duramıyordum. En sonunda yanımdaki kanepeye düştüm. Bana pis pis sırıtarak bakıyordu. Gözlerimi açmakta o kadar zorlanıyordum ki. Çok uykum gelmişti. Anlamıyorum uykumun gelmesi için hiçbir sebep yoktu. Sadece kola içmiştim ve şimdi bu haldeydim. Yoksa..
"Kolama ilaç mı attın seni pislik?"
"Evet şeker şey, attım ama elimde değil ben kötü bir çocuğum."All Rights Reserved

bad boy direction harry kola one styles

24 parts

Sign up to add Bad Boy Styles to your library and receive updates

or

Content Guidelines

You may also like

Ankara Rüzgarı / Barış Alper Yılmaz by fisfiskayikciw

"Gökalp... bizim oğlumuz. Sen onun öz babasısın." Barış'ın gözleri bir anda irileşti, sanki zaman donmuş, dünya sessizliğe gömülmüştü. İçine bir şey çarpmış gibi oldu, ne bir ses, ne bir hareket... sadece bir ağırlık. Göğsüne saplanan görünmez bir sancı gibi. Kalbi, aniden ritmini şaşırdı; ne hızlandı ne durdu, sadece derin bir sessizlikle yankılandı içindeki boşlukta. Ama artık başka bir şeydi o. Artık sadece bir çocuk değil... Barış'ın kanından, canından bir parça... içini paramparça eden o açıklamanın tam merkezindeydi. Gözleri doldu. Yanaklarına inmeyen, ama gözbebeklerinin içinde büyüyen o doluluk... yılların eksikliği, farkında olmadan duyduğu özlemin ağırlığıydı. "Benim..." dedi Barış, sesi titrek ve neredeyse duyulmazdı. Dudakları zorla oynadı, kelimeleri dışarı çıkarmak isterken titredi. "...oğlum mu?"

Beş Saniye by zenmorda

"Beş saniye? Çok saçma. Benim bir kadına ömrümü adayıp adamayacağımı o beş saniye mi belirleyecek?" "Ömrünü adamak zorunda mısın?" "Ben sevdiğim zaman bir ömür boyu onunla olmak isterim." ••• Aşık olmaman gerektiğini bildiğin kişiye kapılıp gittiğini hissettin mi hiç? Canın acıyarak, azap çekerek sevdin mi birini? Küllerinden doğup birbirlerinde kendilerini bulan, nefretten aşka dönüşen imkansızlıklarıyla Cihan ile Alya'nın hikayesine tanıklık et. 'αѕ̧k, ímkαnѕızα αѕ̧ıktır.'

𝑶𝒑𝒊𝒂 | 𝑩𝒂𝒓ış 𝑨𝒍𝒑𝒆𝒓 𝒀ı𝒍𝒎𝒂𝒛 by keremakturkogludiyor

Opia, tanıdık ya da yabancı insanlarla göz göze geldiğimizde yaşadığımız, kendimizi savunmasız ve kırılgan hissetmemize neden olan bir duygu türüdür. Bu duygu, karşıdaki kişiyle bakışlarımız kesiştiğinde ortaya çıkan, iç gerginliğe ve ciddi bir duygusal duruma işaret eder. İnsanlar, genellikle bu duyguyu yalnızca kendilerine özgü bir his olarak algılar; ancak, büyük ihtimalle karşı taraf da benzer duygular içindedir. Başlangıç - 08.02.25

Pera'da Gece Yarısı by redmimosssa

Ömer Ünal, gece klübü olan Pera'nın sahibidir. Uzun yıllar yöneticilik yapmış Kıvılcım Arslan'la yolları kesişir. Yasaklarla ve engellerle dolu bu yolculukta aşk nasıl galip gelecektir? Yepyeni bir #KıvMer hikâyesi.

Giriftar | barış alper yılmaz by kumralguzelii_

Senin tutkunun esiri olmak , özgürlüğüme taçtır.

single | tk by kafkaontheshore_

i'm sorry, dave

Çift Çizgi | BAY by ezraugur

"Çift çizgi... ne demekti?" "Hamileyim." Mira, Galatasaray'ın psikoloğudur ve kulübün futbolcusu Barış ile çıkar ilişkisi olarak adlandırdıkları toksik bir ilişkileri vardır ancak hamile kaldığını öğrendiğinde işler daha çok sarpa saracaktır.

Seen | Eren Elmalı by seyralys

balimkaplan: Of hamileyim diyince mi bakasın geldi erenelmali18: Sabahın köründe manyağın biri bana baba oluyosun yazınca napmam gerekiyodu Eren Elmalı Texting Hayran Kurgusu. Bu hikaye hiçbir gerçeklik barındırmaz.

lifetime, taekook by vkievv

elimi, hayallerine götür

yan benimle | barış alper yılmaz. by mooneverlandd

"ateşle oynuyorsun barış alper..." Başını sallayıp gülümsedi, "ateşten korksaydım kendimi sana kaptırmazdım."

You may also like

Slide 1 of 10

Ankara Rüzgarı / Barış Alper Yılmaz cover

Beş Saniye cover

𝑶𝒑𝒊𝒂 | 𝑩𝒂𝒓ış 𝑨𝒍𝒑𝒆𝒓 𝒀ı𝒍𝒎𝒂𝒛 cover

Pera'da Gece Yarısı cover

Giriftar | barış alper yılmaz cover

single | tk cover

Çift Çizgi | BAY cover

Seen | Eren Elmalı cover

lifetime, taekook cover

yan benimle | barış alper yılmaz. cover

Ankara Rüzgarı / Barış Alper Yılmaz

"Gökalp... bizim oğlumuz. Sen onun öz babasısın." Barış'ın gözleri bir anda irileşti, sanki zaman donmuş, dünya sessizliğe gömülmüştü. İçine bir şey çarpmış gibi oldu, ne bir ses, ne bir hareket... sadece bir ağırlık. Göğsüne saplanan görünmez bir sancı gibi. Kalbi, aniden ritmini şaşırdı; ne hızlandı ne durdu, sadece derin bir sessizlikle yankılandı içindeki boşlukta. Ama artık başka bir şeydi o. Artık sadece bir çocuk değil... Barış'ın kanından, canından bir parça... içini paramparça eden o açıklamanın tam merkezindeydi. Gözleri doldu. Yanaklarına inmeyen, ama gözbebeklerinin içinde büyüyen o doluluk... yılların eksikliği, farkında olmadan duyduğu özlemin ağırlığıydı. "Benim..." dedi Barış, sesi titrek ve neredeyse duyulmazdı. Dudakları zorla oynadı, kelimeleri dışarı çıkarmak isterken titredi. "...oğlum mu?"