Dük veya Kontes namı hiçbir şeyi değiştirmiyordu. İnsanların onlara olan bakışı ne kadar aşağılayıcı olsa da onlar çok sıkı birer dost olmaktan asla vazgeçmeyeceklerdi. Sözler unutulur derlerdi ya bazen o kadar yanlış bir söz gibi geliyordu ki onlara, beraber geçirdikleri hiç bir zamanı veya cümleyi istemsizce bile olsa unutamıyorlardı. Ama... Kontesin bir anda yakalandığı ölümcül hastalık onları bir ömür boyu ayırabilecek miydi? Dük, Kontesi her gördüğünde içi parçalanmaya başlamış ve gittikçe hayatın tadını unutmuştu en yakın dostunu, kardeşim dediği kişiyi göz göre göre sonsuz bir uçuruma itebilecek miydi? *** "Karşımda her gün ölmektense bir gün öl ve acını acıma kat senin canının her yandığı saniye benim canım bin misli yanıyor"