Ikaw! Oo ikaw na nagbabasa!. Anong tipo mong lalaki?
Yun bang gwapo na mabait na matalino, un bang perfect na, tipong ideal boyfriend ba o Yung taong ubod ng sungit, ubod ng yabang, ubod ng angas at higit sa lahat ubod ng sama ng ugali pero ubod ng gwapo at ubod ng yaman at sobrang hot? Saan ka dun?. Ako? Syempre ung unang option! Aayaw pa ba ako? Every girls dream yun noh! Gwapo nga masama naman ugali anong mapapala ko? Baka mapatay ko lang sya sa kaangasan nyang taglay. Eh pano kung sa second option ka bumagsak? Kakayanin mo ba ugali nya o susukuan mo na lang sya? Mahulog ka kaya o kakalas na lang ba? Eh pano kung akala mo mahal ka pero ikaw lang pala ang nagmamahal? Ipaglalaban mo ba o susuko na lang basta? Pano kung pinaniwala ka lang pala sa isang kasinungalingan? Mamahalin mo pa rin ba sya? I am Serene Aly Fei Kang, a commoner, a nerdy yet stupid and unluckly I'm secretly inlove with the cold, heartless arrogant devilish bad boy...
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
54 parts Complete
54 parts
Complete
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.