El ele tutuşmuş sahilde yürüyorduk.Aramızda sessizlik hakimdi.Bir sürü şey yaşamıştık 2 yıl içerisinde.Denizin çakıl taşlarını savurduğu gibi birimiz bir yana diğerimiz öbür yana savrulmuştuk.En azından, biraz geç de olsa tekrardan bir araya gelmiştik, geriye kalan ömrümüzde bir daha asla elimizi bırakmamak üzere.Ayrılığımız çok hızlı gerçekleşmişti.İkimizde hipnoz olmuş gibi farklı yönlere gittik.Hipnozdan kurtulmamız biraz zaman aldı.Biraz dediğim 2 yıl gibi bir süre.. Birbirimize olan aşkımız zamanla azaldı ve sonra uçurumdan yuvarlandık.Daha sonra deniz bizim cesetlerimizi tekrardan bir araya getirdi. Bu yüzdendi sessizliğimiz.Denize minnettardık ve bunu içimizden dile getiriyorduk.Ben geçmişe dalmış gitmişken bir ara gözlerini denizden alıp bana çevirdi.Dalgınlığımdan kurtulup bende onun gözlerinin içine baktım ve gülümsedim.Uzun zaman sonra ilk defa bu kadar huzur doluydum...