Oysaki Kaybedeceğim Tek Savaş Yokluğundu

Araları İyice kötüleşmeye Başlamıştı,
Hiçbir Tutunacak dalı kalmamış çok çaresiz çok yalnızdı...
Her şeye Sabrediyordu bir umuttu onun ki belkide...
Ama buna daha fazla dayanabileceğini sanmıyordu
İnsan kalabalıklar için de nasıl da yanlız kalabilirdi ?
Dayanamayıp hayata son vermek istedi ve tam o sırada bir ses yankılandı :
''Vazgeçme ! hayattaki çoğu başarısızlık vazgeçtiklerinde,
Başarmaya ne kadar yakın olduğunun farkında olmayan insanlardır'' demesiye
Tüm dikkatler onun üzerine cevrildi işte şimdi Hayatı değişmeye başlamıştı çoktan :))

Bedirnisa çok aşıktı Eymene vazgeçemiyordu ondan Eymen nasıl olurda onu hemen silebilirdi onca hatıralardan sonra... Eymen artık başka biriyleydi Bedirnisa için çok üzücü bi durumdu ama bunlar gerçekti canı çok yanıyordu...Bedirnisa başka bir okula kayıt yaptırmıştı, sadece zenginlerin gidebildiği bir okul bu, herkezin gitmek istediği okul ama nasıl olabilirdi bu ?

Okulun ilk Günü

Bedirnisa gittiği bu okulu hiç sevmemişti. Bir grup adımını attı içeriye herkez koşturup kapıya yöneldi neler oluyordu acaba ? Bedirnisa hemen gidip baktı bu çocuklara kimse bişey söyleyemiyordu çünkü onlar kötüydü eğer onlardan bi uyarı işareti alırsan tüm okul senin azili katilin olurdu.Aradan tam 1 hafta sonra bir çocuğu tuvalette sıkıştırmışlardı onu delicesine dövüyorlardı buna şahit olmuştu Bedirnisa korkudan 3,5 atıyordu. Bu durum çokta canını sıkmıştı.
Bir yandan da Eymeni unutamıyordu ilk aşkıydı bu böyle bitmemeliydi.