Kim olduğunu bilmeyen bir adet 17 yaşındaki ben. Dakika başı değişen duygulardan oluşan bir adet beyin.. Ve buna uzun süre maruz kaldığı için yorulmuş koca bir ruh.. Gidecek yeri olmayan, olsa da gitmeye üşenen, yaşamak için yaşayan, her şeyi akışına bırakmış bir insan. Bu hikayenin sonu yok, bu hikayenin başı bile yok. Bu hikaye hep yarımdı ve hep de yarım kalmaya mahkum olacaktı. Zaten kapanmayan bir yara nasıl tamamlansın ki?