Miłość nie ma oczu

- Gdybyś mógł zdecydować o tym co wydarzy się następnego dnia jakby on wyglądał?
- Hmm nie wiem nigdy się nad tym nie zastanawiałem, chwytam dzień taki jakim jest i staram się go w pełni wykorzystać.
- A gdybyś miał opisać dziewczynę swoich marzeń, taką idealną dla Ciebie pod każdym względem to jaka by była?
- Ohh jeszcze trudniejsze pytanie, ale myślę, że byłaby radosna tak aby swym uśmiechem rozpromieniać mój świat, szczera bo nie ma ważniejszej cechy u dobrego człowieka jak szczerość i sadzę, że idealna dziewczyna dla mnie byłaby skromna i lekko tajemnicza. Bo nie lubię gdy dziewczyna od razu się otwiera i mówi mi o całym swym dotychczasowym życiu na pierwszej randce.
- Nie wspomniałeś nic na temat tego jak miałaby wyglądać. Dlaczego?
- Jak spotkam tę idealną dziewczynę to wystarczy, że spojrzę w jej oczy i będę wiedział a sprawa tego jak będzie wyglądała nie będzie miała najmniejszego znaczenia.
- Czyli jesteś typem romantyka?
- To nie romantyzm. To dar poznawania ludzi i ich duszy poprzez spojrzenie w oczy.
- W takim razie spójrz w moje. Jakim jestem według Ciebie człowiekiem?
- Jesteś osobą nieszczerą, pewną siebie i nieinteligentną. Koniec wywiadu dzięki.
- Ale... Dylan! Jak zwykle.
Drzwi się zamknęły i wyszedł.
Opowiadanie o tym, że to nie szata i wygląd człowieka są w życiu najważniejszą cechą. Bo dla tych, którzy nas pokochają najważniejsze jest to jakie mamy serce i duszę, to co jest niewidoczne dla oczu.
Jestem Aria siedemnastoletnia dziewczyna z małej miejscowości Ardley w Wielkiej Brytani, która ma problem z otaczającymi ją ludźmi i dogadywaniem się z nimi. Wiele kompleksów jak na mój wiek przystało i generalnie to nigdy się nie całowałam. Nie mam znajomych spędzam czas na malowaniu obrazów i opiekowaniu się końmi których mam trzy. Aż w pewne wakacje do wsi zawitał on... Strzeliło mnie... Mogiła i już nie mogła żyć tak jak do te