Story cover for DikeNsiz Gül by kelebeyim2121
DikeNsiz Gül
  • WpView
    Reads 888
  • WpVote
    Votes 150
  • WpPart
    Parts 7
  • WpView
    Reads 888
  • WpVote
    Votes 150
  • WpPart
    Parts 7
Ongoing, First published Feb 04, 2016
Hep bir ağaç olmak isterdim 
Sana gölge olmak 
Sonbaharlarda  yanında olmak isterdim
Yapraklarını döküp sana dokunabilmek
Bir rüzgar olmak isterdim 
Diyarında usul gezinmek
Ve gücümün yettiği kadar esmek 
Güneş olmak isterdim
Bahçendeki çiçekleri açabilmek
Bir yıldız olmak isterdim hep
O her gün düşlediğin kocaman
Ve parlayan yıldız olmak
Kalemin ve kağıdın olmak isterdim 
Beni yeniden yazmanı isterdim
Kalemin ucu olmak
Ve her bitişinde yenilenmek isterdim
Kağıdını doldurup 
Başka bir kağıda geçmeni isterdim.
Beni yeniden başlatmanı isterdim açıkçası 
Bir bulut olmak isterdim
Nişan yağmurlarında sana gelmek 
Yaşadığın topraklarda bereketi getirmek isterdim.
Yürüdüğün yol 
Gezdiğin diyar
Düşlediğin düş olmak isterdim 
Herr zaman senden bir parça olmak isterdim
Her defasında 
DAHA FAZLASINI OLMAK İSTERDİM....
Public Domain
Sign up to add DikeNsiz Gül to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Beni Duymadan Dinle  cover
"Sessizliğin sakladığı gerçeklerin şiiri."  cover
Kalbimin Kalemi cover
Şiir Taneleri cover
Yıldızımdan kesitler cover
Duyğuların Şeirləri... cover
AŞK SEVDA 💘 da GİZLİDİR! cover
SEÇME ŞİİRLER cover
Aşk-ı Cefam  (Umudu Astım)  cover
Kalemimden dökülen izler cover

Beni Duymadan Dinle

64 parts Ongoing

Ben Desmina, Varlığı bile fark edilmeyen, sesi kalabalıkta kaybolan bir ruhum ben. Ve biliyorum ki, böyle hisseden tek ben değilim - sen de öylesin. Zamana sığmayan, devrine yabancı bir kalpte beklemekten yorulanlardanız senle ben. Yanlış zamanda geldik bu dünyaya; Yanlış devirde, yanlış insanların ortasında doğduk. Aradığımızı hiç bulamadık, Hak ettiğimiz değeri göremedik. Sevgiye aç kaldık; dokunulmamış bir kalbin, unutulmuş bir köşesindeyiz sanki. Ama işte, bu yüzden yazıyoruz. Kelimelere sığınıyoruz. Çünkü bazen bir dize, bir omuz gibi olur; bazen bir kelime, bir sarılmadan daha çok iyileştirir. Ben Desmina, yazdıkça var olan, sustukça kaybolan bir kadınım. Bu kitap - benim gibi hisseden herkesin sesi. Yalnızların, yanlış zamanda sevenlerin, anlaşılmadan yaşayanların kalbinde yankılanacak bir fısıltı bu. Belki de bu yüzden yazıyorum: Kendimi anlatmak için değil, birinin "ben de böyle hissediyorum" diyebilmesi için.