Seninim Son Kez

...
Bize dair, benim için çok da önemi olmayan, bu hatıraları özenerek saklaması, vicdanımın bir kısmını sızım sızım sızlatırken hıçkırıklarıma engel olamıyordum.

Ben bugün intikam alacaktım.

Elimdeki notlar kalbimin üzerine bir yük gibi çökerken ben de kendimi taşıyamayarak birden yere çöktüm.
Dizlerimi kendime çekip sıkı sıkı sarıldım kendime. Akli dengem yitmiş gibiydi. Düşünemiyordum. Bir çözüm bulamıyordum. Tek hissettiğim kahrolduğumdu.

Mahvoluyordum.

Kafamı dafalarca arkamdaki dolaba vururken, hıçkırıklarıma artık engel olamıyordum. Gözyaşlarım sicim gibi akarken, kendi kendime mırıldanmaya başladım.

"Seni seviyorum. Seni seviyorum. Kahretsin, seni seviyorum."

Ben bugün intikam alacaktım.

Yataktaki kıpırdanmayı farkedince kendimi hızlıca toparlayıp gözyaşlarımı hızla sildim. Güçsüz kollarımla yerden destek alıp bir ölüden farksız bir biçimde ayağa kalkarken yolun sonuna adım adım ilerliyordum.

Bu bir intikamdı.
Ama...

Ben sadece ihanet ediyor gibi hissediyordum...