Herzaman ki uykusuzluktan şişmiş olan gözlerimi karşıdaki boş duvara sabitledim. Herkes için boş olan duvara. Aynı şeyleri görmeye başladım. O boş duvarda kurduğum kendi dünyama kocaman açtığım gözlerimle bakmaya başladım. Korkuyordum çünkü herzaman gördüğüm şeyler değildi bunlar. Toz pembe gördüğüm hayatım kararmış yerini kötülük almıştı. Gözlerimi kırpıştırdım. Tekrar baktım. Tekrar, tekrar ve tekrar. Sonuç aynı. Titreyerek kendime geldim. "Bu bir saçmalık! Evet evet bu bir saçmalık"All Rights Reserved
1 part