Bu hikâye tuzlu baklava kadar farklı olmayabilir. Değil de zaten...
Ama güneş gözlüklerini takınca etrafa karanlık çöktüğünü sanan bir teyze kadar temiz, kravat takan ve papyonu aşağılayan bir horoz kadar da aykırı...
Lise mafyası psikopat arıyorsanız, club club gezen şımarık genç kıza baktıysanız elimizde mevcut değil.
Yurtdışında okuyan Melina yok, burslu okuyan Hazal var.
Pelin Su yok, Aslı Nur var.
Babasının tekstil fabrikasında işe başlayan Tuana yok, moda tasarım okuyan Melek var.
Aras yok, Ali var.
Berkecan yok, Talat var.
Yağız yok... Durun durun Yağız var. O tikiymiş biraz ya... Neyse, istisnalar kaideyi bozmaz.
Holding kurucusu akıl vermeyi seven NerminHanım yok, apartmanın tatlı(!) yaşlı teyzesi Suzan Teyze var.
Hiçbir yoruma cevap vermeyen yazar yok. Ben varım.
Yani kuş sütü bile var ama sen yoksun.
Sen de gel tam olsun...
Dalga geçmek dışında hiçbir işe yaramayan arkadaş grubumla birlikte Hakkâri'de olmayan bir şey yaptık. Korku Evi açtık. İlk randevu oluşturanlar Hakkari'nin en bilinen timi. Kanca Timi.
Doğum günü olduğu için timi tarafından zorla korku evine gelen komutana yapacağım minnacık bir şaka en fazla neye sebebiyet verir ki?
Diğer asker veya asker-texting kurguları gibi ana kızımız okumuş doktor ve öğretmen değil. Çünkü bu hayatın bazı gerçekleri var ve herkes okuyacak diye bir kural yok?
Bence bir şansa değer.
∞
Çıtır çerez bir şey.
Hikaye'nin kurgusu tamamen şahsıma aittir ve kopyalanması halinde tüm haklar kullanılır.
Hikayede geçen, kişiler, olay örgüsü vb. her şey hayal ürünüm olmakla birlikte gerçek dışıdır. Fazla dikkate almamak lazım.
#1 - Polis [ 28.10.25 ]
#1 - Love [ 07.09.25 ]
#2 - Mizah [ 24.09.25]