Neydi ruhumdaki bitmek bilmeyen bu umut? Bir serçe misali konmuş ruhumun en derinliklerine, dışarıya çıkmak için kanatlarını hızlıca çırpıyor. Yüreğimi dağlıyor, canımı yakıyor...
Göz yaşlarım durmak bilmiyor, ruhumda çırpınan serçenin kanatlarını, boydan boya yıkıyor.
Vücudumun her zerresinde kapanmaya yüz tutmuş yaralarımı, umutlarımın aksine siyah olan adam iyileştirmek istiyor...
Elbette izin veriyorum; sonunda serçenin kanatlarını kırılacağını, ruhuma hapsolacağını bilmeden...
Yanlız bir adam düşünün. İşkolik, kaba, sert, iri yarı. Öyle ki insanlar onun gözlerine bakmaya korkarken bir anda hayatına giren minicik bir bedenin bu adamı bir kediye dönüştüreceğini kim bilebirdi ki?
○○○○○○○○○○○○○○○
Kucağındaki minik kızına baktı içine dolan sevgiyle.
"Babasının güneşi, güzeli. İyiki geldin babam. İyki girdin hayatıma. Mis kokulum.."
○○○○○○○○○○○○○○○