KIRINTILI UMUTLAR

Neydi ruhumdaki bitmek bilmeyen bu umut? Bir serçe misali konmuş ruhumun en derinliklerine, dışarıya çıkmak için kanatlarını hızlıca çırpıyor. Yüreğimi dağlıyor, canımı yakıyor...

Göz yaşlarım durmak bilmiyor, ruhumda çırpınan serçenin kanatlarını, boydan boya yıkıyor.

Vücudumun her zerresinde kapanmaya yüz tutmuş yaralarımı, umutlarımın aksine siyah olan adam iyileştirmek istiyor...

Elbette izin veriyorum; sonunda serçenin kanatlarını kırılacağını, ruhuma hapsolacağını bilmeden...