Mijn vader. De enige persoon die me moed gaf. De enige die mij begreep. We waren een team. Vroeger dan.. Nu is het anders. Ik heb het druk met school, en hij met zijn werk. Geen tijd voor elkaar. Ik wil weer een team met hem zijn. Net als vroeger.. Ik ben Joy en ik ben 17 jaar oud. Vroeger was ik altijd heel vrolijk en zat ik vol leven, maar nu niet meer. Nu zit ik thuis maar wat voor me uit te staren. Mijn moeder heb ik nooit gekend. Vroeger maakte mijn vader mij aan het lachen. Dan was mijn dag weer goed, maar dat is veranderd. Toen ik naar de middelbare gingen hij zijn nieuwe baan had, hebben we geen tijd meer voor elkaar. Zijn aandacht gaat nu sowieso meestal naar mijn half broertje en stiefmoeder. Ik ben niet meer belangrijk. Op een gegeven moment had hij zelfs geen tijd meer voor mijn stiefmoeder. Hij komt dan vaak ook pas laat thuis. We groeide steeds verder uit elkaar. Toen ik 5 jaar was, had mijn vader mij ooit een belofte gedaan. "Als je groter bent dan gaan we samen een keer survivallen. Alleen jij en ik" Dat had hij belooft. Ik heb het nooit vergeten. Dus nu ik 17 ben, ging hij eindelijk zijn belofte nakomen. Samen een weekend survivallen. Wat kan er misgaan? Horror #32 bij populair {22-03-16} Horror #7 bij nieuw {22-03-16} Horror #67 bij nog niet ontdekt {22-03-16} Omg super bedankt!! ❤❤ Update: hhaha old times wanneer ik hierom nog gaf lol. {23-09-17} UPDATE: ahha dit is zo lang geleden fuck {16-07-19}